Czech edit

Pronunciation edit

Noun edit

kombinatorika f

  1. combinatorics (branch of mathematics)

Declension edit

Related terms edit

Further reading edit

  • kombinatorika in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • kombinatorika in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Hungarian edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈkombinɒtorikɒ]
  • Hyphenation: kom‧bi‧na‧to‧ri‧ka
  • Rhymes: -kɒ

Noun edit

kombinatorika (usually uncountable, plural kombinatorikák)

  1. (mathematics) combinatorics (subfield of mathematics)

Declension edit

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative kombinatorika kombinatorikák
accusative kombinatorikát kombinatorikákat
dative kombinatorikának kombinatorikáknak
instrumental kombinatorikával kombinatorikákkal
causal-final kombinatorikáért kombinatorikákért
translative kombinatorikává kombinatorikákká
terminative kombinatorikáig kombinatorikákig
essive-formal kombinatorikaként kombinatorikákként
essive-modal
inessive kombinatorikában kombinatorikákban
superessive kombinatorikán kombinatorikákon
adessive kombinatorikánál kombinatorikáknál
illative kombinatorikába kombinatorikákba
sublative kombinatorikára kombinatorikákra
allative kombinatorikához kombinatorikákhoz
elative kombinatorikából kombinatorikákból
delative kombinatorikáról kombinatorikákról
ablative kombinatorikától kombinatorikáktól
non-attributive
possessive - singular
kombinatorikáé kombinatorikáké
non-attributive
possessive - plural
kombinatorikáéi kombinatorikákéi
Possessive forms of kombinatorika
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. kombinatorikám kombinatorikáim
2nd person sing. kombinatorikád kombinatorikáid
3rd person sing. kombinatorikája kombinatorikái
1st person plural kombinatorikánk kombinatorikáink
2nd person plural kombinatorikátok kombinatorikáitok
3rd person plural kombinatorikájuk kombinatorikáik

Related terms edit

Serbo-Croatian edit

Noun edit

kombinatorika f (Cyrillic spelling комбинаторика)

  1. combinatorics