Dutch edit

Etymology edit

From Middle Dutch praten, further etymology unknown. Cognates are found only in Middle Low German praten. English prate, prattle and the various Scandinavian verbs were borrowed from these two languages.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpraːtə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: pra‧ten
  • Rhymes: -aːtən

Verb edit

praten

  1. (intransitive) to talk
    Synonym: spreken
    We kunnen later praten over de details.We can talk about the details later.
    Zij praten al uren met elkaar aan de telefoon.They have been talking to each other on the phone for hours.
    Kinderen praten vaak zonder remmingen.Children often talk without inhibitions.
    Hij wil niet praten over wat er gebeurd is.He doesn't want to talk about what happened.

Conjugation edit

Conjugation of praten (weak)
infinitive praten
past singular praatte
past participle gepraat
infinitive praten
gerund praten n
present tense past tense
1st person singular praat praatte
2nd person sing. (jij) praat praatte
2nd person sing. (u) praat praatte
2nd person sing. (gij) praat praatte
3rd person singular praat praatte
plural praten praatten
subjunctive sing.1 prate praatte
subjunctive plur.1 praten praatten
imperative sing. praat
imperative plur.1 praat
participles pratend gepraat
1) Archaic.

Derived terms edit

Descendants edit

  • Afrikaans: praat
  • Jersey Dutch: prâte
  • Negerhollands: praat, praet, prat
  • Skepi Creole Dutch: prat

See also edit

Anagrams edit

Middle English edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Borrowed from Middle Dutch praten.

Pronunciation edit

Verb edit

praten

  1. to chatter inconsequentially

Conjugation edit

Descendants edit

References edit