Finnish

edit

Noun

edit

ravan

  1. genitive singular of rapa

Anagrams

edit

Old Dutch

edit

Etymology

edit

From Proto-West Germanic *hrabn.

Noun

edit

ravan m

  1. raven

Inflection

edit

This noun needs an inflection-table template.

Descendants

edit
  • Middle Dutch: rāven

Further reading

edit

Serbo-Croatian

edit

Etymology 1

edit

Inherited from Proto-Slavic *orvьnъ (Old Church Slavonic равьнъ (ravĭnŭ), Russian ро́вный (róvnyj)).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /rǎːʋan/
  • Hyphenation: ra‧van

Adjective

edit

rávan (Cyrillic spelling ра́ван, definite rȃvnī)

  1. straight, right
  2. upright
  3. level
  4. tantamount
Declension
edit
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

From rávan.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /râːʋan/
  • Hyphenation: ra‧van

Noun

edit

rȃvan f (Cyrillic spelling ра̑ван)

  1. plane
  2. plain
Declension
edit
Derived terms
edit

References

edit
  • ravan” in Hrvatski jezični portal
  • ravan” in Hrvatski jezični portal