seiva

Galician

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈsej.βɐ]

Etymology 1

Inherited from Latin saliva. Displaced by saíva and the borrowed saliva, probably because of seiva (“sap”). For another possibly inherited example, see Italian scialiva.

Alternative forms

• saíva

Noun

seiva f (plural seivas)

1. (dated) saliva

   Synonyms: cuspe, saliva

   • 1409, J. L. Pensado Tomé, editor, Tratado de Albeitaria, Santiago de Compostela: Centro Ramón Piñeiro, page 143:

     o que mays forte he de todos estos he o poo do rrosalgar amasado con seiua d'ome

     the strongest of them all is realgar power mixed with human saliva

Derived terms

• seivar

 

Etymology 2

Borrowed from French sève and probably influenced by its homophone.

Noun

seiva f (plural seivas)

1. sap

Descendants

• → Spanish: savia (or from Portuguese)

Etymology 3

Verb

seiva

1. inflection of seivar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

References

• “seiva” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
• “seiva” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
• “seiva” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
• “seiva” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Icelandic

Etymology

Borrowed from English save.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈseiːva/

  Rhymes: -eiːva

Verb

seiva (weak verb, third-person singular past indicative seivaði, supine seivað)

1. (computing, informal) to save

   Synonym: vista

Conjugation

seiva — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að seiva
supine (sagnbót)		seivað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		seivandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég seiva	við seivum	present (nútíð)	ég seivi	við seivum
	þú seivar	þið seivið		þú seivir	þið seivið
	hann, hún, það seivar	þeir, þær, þau seiva		hann, hún, það seivi	þeir, þær, þau seivi
past (þátíð)	ég seivaði	við seivuðum	past (þátíð)	ég seivaði	við seivuðum
	þú seivaðir	þið seivuðuð		þú seivaðir	þið seivuðuð
	hann, hún, það seivaði	þeir, þær, þau seivuðu		hann, hún, það seivaði	þeir, þær, þau seivuðu
imperative (boðháttur)	seiva (þú)	seivið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	seivaðu	seiviði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

seivast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að seivast
supine (sagnbót)		seivast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		seivandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég seivast	við seivumst	present (nútíð)	ég seivist	við seivumst
	þú seivast	þið seivist		þú seivist	þið seivist
	hann, hún, það seivast	þeir, þær, þau seivast		hann, hún, það seivist	þeir, þær, þau seivist
past (þátíð)	ég seivaðist	við seivuðumst	past (þátíð)	ég seivaðist	við seivuðumst
	þú seivaðist	þið seivuðust		þú seivaðist	þið seivuðust
	hann, hún, það seivaðist	þeir, þær, þau seivuðust		hann, hún, það seivaðist	þeir, þær, þau seivuðust
imperative (boðháttur)	seivast (þú)	seivist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	seivastu	seivisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

seivaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	seivaður	seivuð	seivað		seivaðir	seivaðar	seivuð
accusative (þolfall)	seivaðan	seivaða	seivað		seivaða	seivaðar	seivuð
dative (þágufall)	seivuðum	seivaðri	seivuðu		seivuðum	seivuðum	seivuðum
genitive (eignarfall)	seivaðs	seivaðrar	seivaðs		seivaðra	seivaðra	seivaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	seivaði	seivaða	seivaða		seivuðu	seivuðu	seivuðu
accusative (þolfall)	seivaða	seivuðu	seivaða		seivuðu	seivuðu	seivuðu
dative (þágufall)	seivaða	seivuðu	seivaða		seivuðu	seivuðu	seivuðu
genitive (eignarfall)	seivaða	seivuðu	seivaða		seivuðu	seivuðu	seivuðu

Portuguese

Pronunciation

 

• (Brazil) IPA^(key): /ˈsej.vɐ/ [ˈseɪ̯.vɐ]

• (Brazil) IPA^(key): /ˈsej.vɐ/ [ˈseɪ̯.vɐ]
  • (Southern Brazil) IPA^(key): /ˈsej.va/ [ˈseɪ̯.va]

 

• (Portugal) IPA^(key): /ˈsɐj.vɐ/

• (Portugal) IPA^(key): /ˈsɐj.vɐ/
  • (Northern Portugal) IPA^(key): /ˈsej.bɐ/ [ˈsej.βɐ]
  • (Central Portugal) IPA^(key): /ˈsej.vɐ/
  • (Southern Portugal) IPA^(key): /ˈse.vɐ/

Etymology 1

Inherited from Latin salīva.

Alternative forms

• saíva (dated)

Noun

seiva f (plural seivas)

1. (Northern Portugal) saliva

Etymology 2

Borrowed from French sève and perhaps influenced by its homophone.

Noun

seiva f (plural seivas)

1. sap (circulating fluid of plants)

Derived terms

• seiva ascendente
• seiva bruta
• seiva descendente
• seiva elaborada
• seiva mineral
• seiva orgânica

 

Descendants

• → Spanish: savia (or from Galician)

Further reading

• “seiva” in iDicionário Aulete.
• “seiva” in Dicionário inFormal.
• “seiva” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
• “seiva” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
• “seiva” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
• “seiva” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.