sufoki

Esperanto

Etymology

From Latin suffoco.

Pronunciation

• IPA^(key): [suˈfoki]
• Rhymes: -oki
• Hyphenation: su‧fo‧ki

Verb

sufoki (present sufokas, past sufokis, future sufokos, conditional sufokus, volitive sufoku)

1. (transitive) to suffocate, choke (someone or something)

Conjugation

Conjugation of sufoki present past future singular plural singular plural singular plural tense sufokas sufokis sufokos active participle sufokanta sufokantaj sufokinta sufokintaj sufokonta sufokontaj acc. sufokantan sufokantajn sufokintan sufokintajn sufokontan sufokontajn passive participle sufokata sufokataj sufokita sufokitaj sufokota sufokotaj acc. sufokatan sufokatajn sufokitan sufokitajn sufokotan sufokotajn nominal active participle sufokanto sufokantoj sufokinto sufokintoj sufokonto sufokontoj acc. sufokanton sufokantojn sufokinton sufokintojn sufokonton sufokontojn nominal passive participle sufokato sufokatoj sufokito sufokitoj sufokoto sufokotoj acc. sufokaton sufokatojn sufokiton sufokitojn sufokoton sufokotojn adverbial active participle sufokante sufokinte sufokonte adverbial passive participle sufokate sufokite sufokote infinitive sufoki imperative sufoku conditional sufokus

Derived terms

• sufokiĝi (“to suffocate, choke”) (intransitive)