termar
Galician edit
Etymology edit
From ter (“to have”) + man (“hand”) + de (“of”). Compate manter, from Latin manūtenēre.
Pronunciation edit
Verb edit
termar (first-person singular present termo, first-person singular preterite termei, past participle termado)
- (transitive with de) to hold; to stand; to support
- Synonym: soster
- Terma da escada que non quero cair.
- Hold the ladder, I don't want to fall down.
Conjugation edit
Conjugation of termar
Reintegrated conjugation of termar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
References edit
- “termar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “termar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
- “termar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “termar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “termar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
termar m
- indefinite plural of term