watervliegtuig

Dutch

Etymology

Compound of water +‎ vliegtuig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋaːtərˌvlix.tœy̯x/, /ˈʋaːtər.vlixˌtœy̯x/

• watervliegtuig:

  (file)

• Hyphenation: wa‧ter‧vlieg‧tuig

Noun

watervliegtuig n (plural watervliegtuigen, diminutive watervliegtuigje n)

1. seaplane (an aircraft with floaters as landing gear to enable it to land on water)