See also: urme

Hungarian edit

Etymology edit

üröm (Artemisia) +‎ -e (his/her/its, possessive suffix)

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈyrmɛ]
  • Hyphenation: ür‧me

Noun edit

ürme

  1. third-person singular single-possession possessive of üröm

Declension edit

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
singular plural
nominative ürme
accusative ürmét
dative ürmének
instrumental ürmével
causal-final ürméért
translative ürmévé
terminative ürméig
essive-formal ürmeként
essive-modal ürméül
inessive ürmében
superessive ürmén
adessive ürménél
illative ürmébe
sublative ürmére
allative ürméhez
elative ürméből
delative ürméről
ablative ürmétől
non-attributive
possessive - singular
ürméé
non-attributive
possessive - plural
ürmééi