άηχος
Greek edit
Etymology edit
Learned borrowing from Koine Greek ἄηχος (áēkhos).[1] By surface analysis, ά- (á-, privative alpha) + ήχος (íchos, “sound”).
Pronunciation edit
Adjective edit
άηχος • (áichos) m (feminine άηχη, neuter άηχο)
- silent, noiseless, soundless
- (phonetics, phonology) voiceless, unvoiced
- Antonym: ηχηρός (ichirós)
- Τα άηχα σύμφωνα της νεοελληνικής είναι τα [p t k c], [f x ç θ s] και [ts].
- Ta áicha sýmfona tis neoellinikís eínai ta [p t k c], [f x ç th s] kai [ts].
- The voiceless consonants of Modern Greek are [p t k c], [f x ç θ s] and [ts].
Declension edit
Declension of άηχος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άηχος • | άηχη • | άηχο • | άηχοι • | άηχες • | άηχα • |
| genitive | άηχου • | άηχης • | άηχου • | άηχων • | άηχων • | άηχων • |
| accusative | άηχο • | άηχη • | άηχο • | άηχους • | άηχες • | άηχα • |
| vocative | άηχε • | άηχη • | άηχο • | άηχοι • | άηχες • | άηχα • |
Antonyms edit
- ηχηρός (ichirós)
Related terms edit
- see: ήχος m (íchos, “sound, noise”)
References edit
- ^ άηχος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.