έφηβος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔφηβος (éphēbos).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈe̞.fi.vo̞s/

Noun

έφηβος • (éfivos) m (plural έφηβοι, feminine έφηβη)

1. male teenager

Declension

declension of έφηβος

case     \     number	singular	plural
nominative	έφηβος •	έφηβοι •
genitive	εφήβου •	εφήβων •
accusative	έφηβο •	εφήβους •
vocative	έφηβε •	έφηβοι •

Related terms

• έφηβη f (éfivi, “female teenager”)
• εφηβεία f (efiveía, “puberty”)
• εφηβικός (efivikós, “adolescent”) (adjective)

Descendants

• → Turkish: efe