αλληλοσυγκρούομαι

Greek

Etymology

αλληλο- (allilo-, “inter-”) +‎ συγκρούομαι (sygkroúomai, “collide”) or αλληλο- (allilo-, “inter- (mutual)”) +‎ συγ- (-συν-) (syg- (-syn-), “cο- (together)”) +‎ κρούω (kroúo, “to hit”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.li.lo.siŋ.ˈɡru.o.me/
• Hyphenation: αλ‧λη‧λο‧συ‧γκρού‧ο‧μαι

Verb

αλληλοσυγκρούομαι • (allilosygkroúomai) deponent (past αλληλοσυγκρούστηκα) found in the plural

1. (reciprocal, usually in the plural) to collide with each other
2. (reciprocal, usually in the plural) to conflict mutually

Usage notes

• Usually found in plural forms.

Conjugation

αλληλοσυγκρούομαι   (deponent: passive forms only - usually in the plural)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αλληλοσυγκρούομαι	αλληλοσυγκρουστώ
2 sg	αλληλοσυγκρούεσαι	αλληλοσυγκρουστείς
3 sg	αλληλοσυγκρούεται	αλληλοσυγκρουστεί
1 pl	αλληλοσυγκρουόμαστε	αλληλοσυγκρουστούμε
2 pl	αλληλοσυγκρούεστε, αλληλοσυγκρουόσαστε	αλληλοσυγκρουστείτε
3 pl	αλληλοσυγκρούονται	αλληλοσυγκρουστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αλληλοσυγκρουόμουν(α)	αλληλοσυγκρούστηκα
2 sg	αλληλοσυγκρουόσουν(α)	αλληλοσυγκρούστηκες
3 sg	αλληλοσυγκρουόταν(ε)	αλληλοσυγκρούστηκε
1 pl	αλληλοσυγκρουόμασταν, (‑όμαστε)	αλληλοσυγκρουστήκαμε
2 pl	αλληλοσυγκρουόσασταν, (‑όσαστε)	αλληλοσυγκρουστήκατε
3 pl	αλληλοσυγκρούονταν, (αλληλοσυγκρουόντουσαν)	αλληλοσυγκρούστηκαν, αλληλοσυγκρουστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αλληλοσυγκρούομαι ➤	θα αλληλοσυγκρουστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αλληλοσυγκρούεσαι, …	θα αλληλοσυγκρουστείς, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αλληλοσυγκρουστεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αλληλοσυγκρουστεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αλληλοσυγκρουστεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	—
2 pl	αλληλοσυγκρούεστε	αλληλοσυγκρουστείτε
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	αλληλοσυγκρουόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	αλληλοσυγκρουστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• Usually found in plural.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• αλληλοσυγκρουόμενος (allilosygkrouómenos, “conflicting with each other”, passive present participle)

Related terms

• συγκρούομαι (sygkroúomai, “collide”)

• and see: κρούω (kroúo, “strike”)