αμάρτημα

See also: ἁμάρτημα

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ἁμάρτημα (hamártēma, “a failure”, “a fault”, “a sin”; “a bodily defect”, “a malady”).

Noun

αμάρτημα • (amártima) n (plural αμαρτήματα)

1. (religion) sin

   επτά θανάσιμα αμαρτήματα ― eptá thanásima amartímata ― seven deadly sins

2. error, mistake

Declension

declension of αμάρτημα

case     \     number	singular	plural
nominative	αμάρτημα •	αμαρτήματα •
genitive	αμαρτήματος •	αμαρτημάτων •
accusative	αμάρτημα •	αμαρτήματα •
vocative	αμάρτημα •	αμαρτήματα •

Synonyms

• αμαρτία f (amartía)

Derived terms

• επτά θανάσιμα αμαρτήματα n pl (eptá thanásima amartímata, “seven deadly sins”)

Related terms

• see: αμαρτία f (amartía, “sin”)