ανήλικος

Greek

Adjective

ανήλικος • (anílikos) m (feminine ανήλική, neuter ανήλικο)

1. underage, minor

Declension

Declension of ανήλικος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανήλικος •	ανήλικη •	ανήλικο •	ανήλικοι •	ανήλικες •	ανήλικα •
genitive	ανήλικου •	ανήλικης •	ανήλικου •	ανήλικων •	ανήλικων •	ανήλικων •
accusative	ανήλικο •	ανήλικη •	ανήλικο •	ανήλικους •	ανήλικες •	ανήλικα •
vocative	ανήλικε •	ανήλικη •	ανήλικο •	ανήλικοι •	ανήλικες •	ανήλικα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανήλικος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανήλικος, etc.)

Related terms

• ανηλικιότητα f (anilikiótita, “minority”)

 

Noun

ανήλικος • (anílikos) m (plural ανήλικοι)

1. minor, underage

Declension

Declension of ανήλικος

	singular	plural
nominative	ανήλικος •	ανήλικοι •
genitive	ανηλίκου •	ανηλίκων •
accusative	ανήλικο •	ανηλίκους •
vocative	ανήλικε •	ανήλικοι •

Synonyms

• (still a minor): παιδί n (paidí, “child”)