ανακάλυψη
Greek edit
Etymology edit
Learnedly, from Ancient Greek ἀνακάλυψις f (anakálupsis, “revelation”) with ending -σις (-sis) > modern suffix -ση (-si), from ἀνακαλύπτω (anakalúptō) < ἀνά (aná, “above, through”) + καλύπτω (kalúptō, “to cover, to conceal”).[1] See ανα- (ana-) + κάλυψη (kálypsi).
Pronunciation edit
Noun edit
ανακάλυψη • (anakálypsi) f (plural ανακαλύψεις)
Declension edit
declension of ανακάλυψη
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | ανακάλυψη • | ανακαλύψεις • | |
| genitive | ανακάλυψης • | ανακαλύψεων • | |
| accusative | ανακάλυψη • | ανακαλύψεις • | |
| vocative | ανακάλυψη • | ανακαλύψεις • | |
| Older or formal genitive singular: ανακαλύψεως • | |||
Coordinate terms edit
- εφεύρεση f (efévresi, “invention”)
Related terms edit
- κάλυψη f (kálypsi, “coverage; protection”)
- ανακαλύπτω (anakalýpto, “discover”)
- and see: καλύπτω (kalýpto, “I cover”)
References edit
- ^ ανακάλυψη - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.