αναξιοπρεπής

Greek

Adjective

αναξιοπρεπής • (anaxioprepís) m (feminine αναξιοπρεπής, neuter αναξιοπρεπές)

1. undignified, lacking dignity
2. disreputable
3. shameful

Declension

Declension of αναξιοπρεπής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναξιοπρεπής •	αναξιοπρεπής •	αναξιοπρεπές •	αναξιοπρεπείς •	αναξιοπρεπείς •	αναξιοπρεπή •
genitive	αναξιοπρεπούς •	αναξιοπρεπούς •	αναξιοπρεπούς •	αναξιοπρεπών •	αναξιοπρεπών •	αναξιοπρεπών •
accusative	αναξιοπρεπή •	αναξιοπρεπή •	αναξιοπρεπές •	αναξιοπρεπείς •	αναξιοπρεπείς •	αναξιοπρεπή •
vocative	αναξιοπρεπή • / αναξιοπρεπής •	αναξιοπρεπής •	αναξιοπρεπές •	αναξιοπρεπείς •	αναξιοπρεπείς •	αναξιοπρεπή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναξιοπρεπής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναξιοπρεπής, etc.)

Related terms

• see: αξιοπρέπεια f (axioprépeia, “dignity”)