απίθανος

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ἀπίθανος (apíthanos).

Adjective

απίθανος • (apíthanos) m (feminine απίθανη, neuter απίθανο)

1. unlikely, improbable, implausible

   Antonym: πιθανός (pithanós)

Declension

Declension of απίθανος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απίθανος •	απίθανη •	απίθανο •	απίθανοι •	απίθανες •	απίθανα •
genitive	απίθανου •	απίθανης •	απίθανου •	απίθανων •	απίθανων •	απίθανων •
accusative	απίθανο •	απίθανη •	απίθανο •	απίθανους •	απίθανες •	απίθανα •
vocative	απίθανε •	απίθανη •	απίθανο •	απίθανοι •	απίθανες •	απίθανα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απίθανος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απίθανος, etc.)

Related terms

• απιθανότητα f (apithanótita, “unlikelihood”)
• πιθανός f (pithanós, “likely”)
• πιθανότητα f (pithanótita, “likelihood”)