αποπροσανατολιστικός

Greek

Adjective

αποπροσανατολιστικός • (apoprosanatolistikós) m (feminine αποπροσανατολιστική, neuter αποπροσανατολιστικό)

1. disorienting, disorientating

Declension

Declension of αποπροσανατολιστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αποπροσανατολιστικός •	αποπροσανατολιστική •	αποπροσανατολιστικό •	αποπροσανατολιστικοί •	αποπροσανατολιστικές •	αποπροσανατολιστικά •
genitive	αποπροσανατολιστικού •	αποπροσανατολιστικής •	αποπροσανατολιστικού •	αποπροσανατολιστικών •	αποπροσανατολιστικών •	αποπροσανατολιστικών •
accusative	αποπροσανατολιστικό •	αποπροσανατολιστική •	αποπροσανατολιστικό •	αποπροσανατολιστικούς •	αποπροσανατολιστικές •	αποπροσανατολιστικά •
vocative	αποπροσανατολιστικέ •	αποπροσανατολιστική •	αποπροσανατολιστικό •	αποπροσανατολιστικοί •	αποπροσανατολιστικές •	αποπροσανατολιστικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποπροσανατολιστικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποπροσανατολιστικός, etc.)

Related terms

• see: αποπροσανατολίζω (apoprosanatolízo, “I disorientate”)

Further reading

• αποπροσανατολιστικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language