Wiktionary

βρέχω

Ancient Greek edit

Etymology edit

Possibly from Proto-Indo-European *mergʰ- (“to moisten, wet”) via a metathesized form *mregʰ- or zero-grade form *mr̥gʰ-. (The shift of PIE *mr > Greek *b is also seen in the unrelated βρεχμός (brekhmós, “front part of the head”), from *mregʰ- (“brain, skull”), as well as βραχύς (brakhús, “short, brief; few”), from *mr̥ǵʰús (“short, brief”).)

Pronunciation edit

 

Verb edit

βρέχω • (brékhō)

  1. to wet, to drench
  2. (Koine)
    1. send rain
      Ζεὺς ἔβρεχε ― Zeùs ébrekhe ― Zeus was sending rain
    2. (in 3rd singular as impersonal) it rains
      • New Testament, Revelation 11:6:
        ἵνα μὴ ὑετὸς βρέχῃ τὰς ἡμέρας τῆς προφητείας αὐτῶν
        hína mḕ huetòs brékhēi tàs hēméras tês prophēteías autôn
        that it may not rain in the days of their prophecies

Inflection edit

   Present: βρέχω, βρέχομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρέχω βρέχεις βρέχει βρέχετον βρέχετον βρέχομεν βρέχετε βρέχουσῐ(ν)
subjunctive βρέχω βρέχῃς βρέχῃ βρέχητον βρέχητον βρέχωμεν βρέχητε βρέχωσῐ(ν)
optative βρέχοιμῐ βρέχοις βρέχοι βρέχοιτον βρεχοίτην βρέχοιμεν βρέχοιτε βρέχοιεν
imperative   βρέχε βρεχέτω βρέχετον βρεχέτων   βρέχετε βρεχόντων
middle/
passive 		indicative βρέχομαι βρέχῃ,
βρέχει 		βρέχεται βρέχεσθον βρέχεσθον βρεχόμεθᾰ βρέχεσθε βρέχονται
subjunctive βρέχωμαι βρέχῃ βρέχηται βρέχησθον βρέχησθον βρεχώμεθᾰ βρέχησθε βρέχωνται
optative βρεχοίμην βρέχοιο βρέχοιτο βρέχοισθον βρεχοίσθην βρεχοίμεθᾰ βρέχοισθε βρέχοιντο
imperative   βρέχου βρεχέσθω βρέχεσθον βρεχέσθων   βρέχεσθε βρεχέσθων
active middle/passive
infinitive βρέχειν βρέχεσθαι
participle m βρέχων βρεχόμενος
f βρέχουσᾰ βρεχομένη
n βρέχον βρεχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔβρεχον, ἐβρεχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβρεχον ἔβρεχες ἔβρεχε(ν) ἐβρέχετον ἐβρεχέτην ἐβρέχομεν ἐβρέχετε ἔβρεχον
middle/
passive 		indicative ἐβρεχόμην ἐβρέχου ἐβρέχετο ἐβρέχεσθον ἐβρεχέσθην ἐβρεχόμεθᾰ ἐβρέχεσθε ἐβρέχοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βρέξω, βρέξομαι, βρεχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative βρέξω βρέξεις βρέξει βρέξετον βρέξετον βρέξομεν βρέξετε βρέξουσῐ(ν)
optative βρέξοιμῐ βρέξοις βρέξοι βρέξοιτον βρεξοίτην βρέξοιμεν βρέξοιτε βρέξοιεν
middle indicative βρέξομαι βρέξῃ,
βρέξει 		βρέξεται βρέξεσθον βρέξεσθον βρεξόμεθᾰ βρέξεσθε βρέξονται
optative βρεξοίμην βρέξοιο βρέξοιτο βρέξοισθον βρεξοίσθην βρεξοίμεθᾰ βρέξοισθε βρέξοιντο
passive indicative βρεχθήσομαι βρεχθήσῃ βρεχθήσεται βρεχθήσεσθον βρεχθήσεσθον βρεχθησόμεθᾰ βρεχθήσεσθε βρεχθήσονται
optative βρεχθησοίμην βρεχθήσοιο βρεχθήσοιτο βρεχθήσοισθον βρεχθησοίσθην βρεχθησοίμεθᾰ βρεχθήσοισθε βρεχθήσοιντο
active middle passive
infinitive βρέξειν βρέξεσθαι βρεχθήσεσθαι
participle m βρέξων βρεξόμενος βρεχθησόμενος
f βρέξουσᾰ βρεξομένη βρεχθησομένη
n βρέξον βρεξόμενον βρεχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: βρᾰχήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative βρᾰχήσομαι βρᾰχήσῃ βρᾰχήσεται βρᾰχήσεσθον βρᾰχήσεσθον βρᾰχησόμεθᾰ βρᾰχήσεσθε βρᾰχήσονται
optative βρᾰχησοίμην βρᾰχήσοιο βρᾰχήσοιτο βρᾰχήσοισθον βρᾰχησοίσθην βρᾰχησοίμεθᾰ βρᾰχήσοισθε βρᾰχήσοιντο
passive
infinitive βρᾰχήσεσθαι
participle m βρᾰχησόμενος
f βρᾰχησομένη
n βρᾰχησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔβρεξᾰ, ἐβρεξᾰ́μην, ἐβρέχθην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔβρεξᾰ ἔβρεξᾰς ἔβρεξε(ν) ἐβρέξᾰτον ἐβρεξᾰ́την ἐβρέξᾰμεν ἐβρέξᾰτε ἔβρεξᾰν
subjunctive βρέξω βρέξῃς βρέξῃ βρέξητον βρέξητον βρέξωμεν βρέξητε βρέξωσῐ(ν)
optative βρέξαιμῐ βρέξειᾰς,
βρέξαις 		βρέξειε(ν),
βρέξαι 		βρεξεῖτον βρεξείτην βρεξεῖμεν βρεξεῖτε βρεξεῖεν
imperative   βρέξον βρεξᾰ́τω βρέξᾰτον βρεξᾰ́των   βρέξᾰτε βρεξᾰ́ντων
middle indicative ἐβρεξᾰ́μην ἐβρέξω ἐβρέξᾰτο ἐβρέξᾰσθον ἐβρεξᾰ́σθην ἐβρεξᾰ́μεθᾰ ἐβρέξᾰσθε ἐβρέξᾰντο
subjunctive βρέξωμαι βρέξηαι βρέξηται βρέξησθον βρέξησθον βρεξώμεθᾰ βρέξησθε βρέξωνται
optative βρεξαίμην βρέξαιο βρέξαιτο βρέξαισθον βρεξαίσθην βρεξαίμεθᾰ βρέξαισθε βρέξαιντο
imperative   βρέξαι βρεξᾰ́σθω βρέξᾰσθον βρεξᾰ́σθων   βρέξᾰσθε βρεξᾰ́σθων
passive indicative ἐβρέχθην ἐβρέχθης ἐβρέχθη ἐβρέχθητον ἐβρεχθήτην ἐβρέχθημεν ἐβρέχθητε ἐβρέχθησᾰν
subjunctive βρεχθῶ βρεχθῇς βρεχθῇ βρεχθῆτον βρεχθῆτον βρεχθῶμεν βρεχθῆτε βρεχθῶσῐ(ν)
optative βρεχθείην βρεχθείης βρεχθείη βρεχθεῖτον,
βρεχθείητον 		βρεχθείτην,
βρεχθειήτην 		βρεχθεῖμεν,
βρεχθείημεν 		βρεχθεῖτε,
βρεχθείητε 		βρεχθεῖεν,
βρεχθείησᾰν
imperative   βρέχθητῐ βρεχθήτω βρέχθητον βρεχθήτων   βρέχθητε βρεχθέντων
active middle passive
infinitive βρέξαι βρέξᾰσθαι βρεχθῆναι
participle m βρέξᾱς βρεξᾰ́μενος βρεχθείς
f βρέξᾱσᾰ βρεξᾰμένη βρεχθεῖσᾰ
n βρέξᾰν βρεξᾰ́μενον βρεχθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐβρᾰ́χην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐβρᾰ́χην ἐβρᾰ́χης ἐβρᾰ́χη ἐβρᾰ́χητον ἐβρᾰχήτην ἐβρᾰ́χημεν ἐβρᾰ́χητε ἐβρᾰ́χησᾰν
subjunctive βρᾰχῶ βρᾰχῇς βρᾰχῇ βρᾰχῆτον βρᾰχῆτον βρᾰχῶμεν βρᾰχῆτε βρᾰχῶσῐ(ν)
optative βρᾰχείην βρᾰχείης βρᾰχείη βρᾰχεῖτον,
βρᾰχείητον 		βρᾰχείτην,
βρᾰχειήτην 		βρᾰχεῖμεν,
βρᾰχείημεν 		βρᾰχεῖτε,
βρᾰχείητε 		βρᾰχεῖεν,
βρᾰχείησᾰν
imperative   βρᾰ́χηθῐ βρᾰχήτω βρᾰ́χητον βρᾰχήτων   βρᾰ́χητε βρᾰχέντων
passive
infinitive βρᾰχῆναι
participle m βρᾰχείς
f βρᾰχεῖσᾰ
n βρᾰχέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐβρέχην (Koine)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐβρέχην ἐβρέχης ἐβρέχη ἐβρέχητον ἐβρεχήτην ἐβρέχημεν ἐβρέχητε ἐβρέχησᾰν
subjunctive βρεχῶ βρεχῇς βρεχῇ βρεχῆτον βρεχῆτον βρεχῶμεν βρεχῆτε βρεχῶσῐ(ν)
optative βρεχείην βρεχείης βρεχείη βρεχεῖτον,
βρεχείητον 		βρεχείτην,
βρεχειήτην 		βρεχεῖμεν,
βρεχείημεν 		βρεχεῖτε,
βρεχείητε 		βρεχεῖεν,
βρεχείησᾰν
imperative   βρέχηθῐ βρεχήτω βρέχητον βρεχήτων   βρέχητε βρεχέντων
passive
infinitive βρεχῆναι
participle m βρεχείς
f βρεχεῖσᾰ
n βρεχέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: βέβρεγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative βέβρεγμαι βέβρεξαι βέβρεκται βέβρεχθον βέβρεχθον βεβρέγμεθᾰ βέβρεχθε βεβρέγᾰται
subjunctive βεβρεγμένος ὦ βεβρεγμένος ᾖς βεβρεγμένος ᾖ βεβρεγμένω ἦτον βεβρεγμένω ἦτον βεβρεγμένοι ὦμεν βεβρεγμένοι ἦτε βεβρεγμένοι ὦσῐ(ν)
optative βεβρεγμένος εἴην βεβρεγμένος εἴης βεβρεγμένος εἴη βεβρεγμένω εἴητον/εἶτον βεβρεγμένω εἰήτην/εἴτην βεβρεγμένοι εἴημεν/εἶμεν βεβρεγμένοι εἴητε/εἶτε βεβρεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   βέβρεξο βεβρέχθω βέβρεχθον βεβρέχθων   βέβρεχθε βεβρέχθων
middle/passive
infinitive βεβρέχθαι
participle m βεβρεγμένος
f βεβρεγμένη
n βεβρεγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐβεβρέγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐβεβρέγμην ἐβέβρεξο ἐβέβρεκτο ἐβέβρεχθον ἐβεβρέχθην ἐβεβρέγμεθᾰ ἐβέβρεχθε ἐβεβρέγᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms edit

Compounds

Further reading edit

Greek edit

Etymology edit

From Ancient Greek βρέχω (brékhō, “to wet, drench. Sense "rain" since Hellenistic times”). The impersonal 3rd singulars, by ellipsis of noun God, or Zeus, or the cloud, etc. Unrelated to βρέγμα (vrégma, “(anatomy) bregma”), assumed as related by Hippocrates and Aristotle.[1]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈvre.xo/
  • Hyphenation: βρέ‧χω

Verb edit

βρέχω • (vrécho) (past έβρεξα, passive βρέχομαι, p‑past βράχηκα, ppp βρεγμένος / βρεμένος)

  1. (transitive, intransitive) to wet, dampen
    Θα βρέξω τα ρούχα πριν τα σιδερώσω.
    Tha vréxo ta roúcha prin ta sideróso.
    I'll wet the clothes before I iron them.
    1. (transitive) to offer treat (usually a drink) for good luck for newly acquired goods
      Αγόρασα παπούτσια. Πάμε να τα βρέξουμε.
      Agórasa papoútsia. Páme na ta vréxoume.
      I bought new shoes. Let's go wet them [drink for their good luck].
  2. (transitive) to send rain
    Βρέχει ο Θεός και βρέχομαι. (proverb)
    Vréchei o Theós kai vréchomai.
    God rains and I get wet.
  3. (intransitive) to rain (3rd person singulars are impersonal) βρέχει (vréchei)
    • 16th century Vitsentzos Kornaros (1553‑1613/14) Ἐρωτόκριτος [Erotokritos] Β´ 754
      καὶ πάντα κεῖ ποὺ πολεμᾷ, στράφτει, βροντᾶ καὶ βρέχει.
      kai pánta kei pou polemá, stráftei, vrontá kai vréxei
      and always in the place he fights, it flashes, thunders and it rains.
    Θα βρέξει; Μα ήδη βρέχει.
    Tha vréxei; Ma ídi vréchei.
    Will it rain? But it is already raining.

Conjugation edit

βρέχω   βρέχομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg βρέχω βρέξω βρέχομαι βραχώ
2 sg βρέχεις βρέξεις βρέχεσαι βραχείς
3 sg βρέχει1 βρέξει1 βρέχεται βραχεί
1 pl βρέχουμε, [‑ομε] βρέξουμε, [‑ομε] βρεχόμαστε βραχούμε
2 pl βρέχετε βρέξετε βρέχεστε, βρεχόσαστε βραχείτε
3 pl βρέχουν(ε) βρέξουν(ε) βρέχονται βραχούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έβρεχα έβρεξα βρεχόμουν(α) βράχηκα
2 sg έβρεχες έβρεξες βρεχόσουν(α) βράχηκες
3 sg έβρεχε1 έβρεξε1 βρεχόταν(ε) βράχηκε
1 pl βρέχαμε βρέξαμε βρεχόμασταν, (‑όμαστε) βραχήκαμε
2 pl βρέχατε βρέξατε βρεχόσασταν, (‑όσαστε) βραχήκατε
3 pl έβρεχαν, βρέχαν(ε) έβρεξαν, βρέξαν(ε) βρέχονταν, (βρεχόντουσαν) βράχηκαν, βραχήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα βρέχω ➤ θα βρέξω ➤ θα βρέχομαι ➤ θα βραχώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα βρέχεις, … θα βρέξεις, … θα βρέχεσαι, … θα βραχείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … βρέξει   έχω, έχεις, … βραχεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … βρέξει   είχα, είχες, … βραχεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … βρέξει   θα έχω, θα έχεις, … βραχεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg βρέχε βρέξε — βρέξου
2 pl βρέχετε βρέξτε βρέχεστε βραχείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ βρέχοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας βρέξει ➤ βρεγμένος, ‑η, ‑o
βρεμένος, ‑η, ‑o ➤
Nonfinite form➤ βρέξει βραχεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. 3rd singular persons, also impersonal: it rains, it rained, it will rain
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms edit

Expressions:

Related terms edit

From stems βρεχ-βρεγ(βρεξ)-βροχ (& see their derivatives)

References edit

  1. ^ βρέχω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas (in Greek), Athens: Lexicology Centre
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=βρέχω&oldid=79031670"