γλιστράω

Greek edit

Etymology edit

From γλιστρ(ώ) (glistr(ó)) + -άω (-áo). Inherited from Byzantine Greek γλιστρῶ (glistrô) from ἐγλιστρῶ (eglistrô),^[1] itself from Koine Greek ἐκλιστρῶ (eklistrô), contracted form of ἐκλιστράω (eklistráō) with muted arctic vowel ἐ – same process as in γλιτώνω (glitóno) –, ultimately from ἐκ- (ek-) + λίστρον (lístron, “tool for smoothing”).^[2]

Pronunciation edit

IPA^(key): /ɣliˈstɾa.o/
Hyphenation: γλι‧στρά‧ω

Verb edit

γλιστράω • (glistráo) / γλιστρώ (past γλίστρησα, passive —)

to make someting to slip, glide
to slip, to glide
to be slippery: as impersonal 3rd person γλιστράει (glistráei)

Conjugation edit

γλιστράω / γλιστρώ (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	γλιστράω, γλιστρώ	γλιστρήσω
2 sg	γλιστράς	γλιστρήσεις
3 sg	γλιστράει, γλιστρά¹	γλιστρήσει

1 pl	γλιστράμε, γλιστρούμε	γλιστρήσουμε, [‑ομε]
2 pl	γλιστράτε	γλιστρήσετε
3 pl	γλιστράνε, γλιστράν, γλιστρούν(ε)	γλιστρήσουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	γλιστρούσα, γλίστραγα	γλίστρησα
2 sg	γλιστρούσες, γλίστραγες	γλίστρησες
3 sg	γλιστρούσε, γλίστραγε¹	γλίστρησε

1 pl	γλιστρούσαμε, γλιστράγαμε	γλιστρήσαμε
2 pl	γλιστρούσατε, γλιστράγατε	γλιστρήσατε
3 pl	γλιστρούσαν(ε), γλίστραγαν, (γλιστράγανε)	γλίστρησαν, γλιστρήσαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα γλιστράω, θα γλιστρώ ➤	θα γλιστρήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα γλιστράς, …	θα γλιστρήσεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … γλιστρήσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … γλιστρήσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … γλιστρήσει

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	γλίστρα, γλίστραγε	γλίστρησε, γλίστρα
2 pl	γλιστράτε	γλιστρήστε

Other forms
Active present participle ➤	γλιστρώντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας γλιστρήσει ➤
Passive perfect participle ➤	—

Nonfinite form ➤	γλιστρήσει


Notes Appendix:Greek verbs	1. Also impersonal: "it is slippery". The form γλιστράει (glistráei) much more common. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms edit

φέξε μου και γλίστρησα (féxe mou kai glístrisa)

Related terms edit

γλίστρα f (glístra, “slip”)
γλίστρημα n (glístrima, “slip”)
γλιστρίδα f (glistrída, “common purslane”)
ξαναγλιστράω (xanaglistráo) / ξαναγλιστρώ (xanaglistró, “I slip again”)
ξεγλιστράω (xeglistráo) / ξεγλιστρώ (xeglistró, “I slip out of -also figuartive”)

References edit

^ γλιστρώ, -άω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
^ γλιστράω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

[1] γλιστρώ, -άω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

[2] γλιστράω - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

[1]

[2]