δηλέομαι

Ancient Greek edit

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) Possibly related to Latin dēleō.

δηλέομαι • (dēléomai)

Present: δηλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δηλέομαι	δηλέῃ, δηλέει	δηλέεται	δηλέεσθον	δηλέεσθον	δηλεόμεθᾰ	δηλέεσθε	δηλέονται
	subjunctive	δηλέωμαι	δηλέῃ	δηλέηται	δηλέησθον	δηλέησθον	δηλεώμεθᾰ	δηλέησθε	δηλέωνται
	optative	δηλεοίμην	δηλέοιο	δηλέοιτο	δηλέοισθον	δηλεοίσθην	δηλεοίμεθᾰ	δηλέοισθε	δηλέοιντο
	imperative		δηλέου	δηλεέσθω	δηλέεσθον	δηλεέσθων		δηλέεσθε	δηλεέσθων

infinitive						δηλέεσθαι
participle	m					δηλεόμενος
	f					δηλεομένη
	n					δηλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δηλοῦμαι	δηλεῖ, δηλῇ	δηλεῖται	δηλεῖσθον	δηλεῖσθον	δηλούμεθᾰ	δηλεῖσθε	δηλοῦνται
	subjunctive	δηλῶμαι	δηλῇ	δηλῆται	δηλῆσθον	δηλῆσθον	δηλώμεθᾰ	δηλῆσθε	δηλῶνται
	optative	δηλοίμην	δηλοῖο	δηλοῖτο	δηλοῖσθον	δηλοίσθην	δηλοίμεθᾰ	δηλοῖσθε	δηλοῖντο
	imperative		δηλοῦ	δηλείσθω	δηλεῖσθον	δηλείσθων		δηλεῖσθε	δηλείσθων

infinitive						δηλεῖσθαι
participle	m					δηλούμενος
	f					δηλουμένη
	n					δηλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐδηλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐδηλεόμην	ἐδηλέου	ἐδηλέετο	ἐδηλέεσθον	ἐδηλεέσθην	ἐδηλεόμεθᾰ	ἐδηλέεσθε	ἐδηλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐδηλούμην	ἐδηλοῦ	ἐδηλεῖτο	ἐδηλεῖσθον	ἐδηλείσθην	ἐδηλούμεθᾰ	ἐδηλεῖσθε	ἐδηλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δηλήσομαι	δηλήσῃ, δηλήσει	δηλήσεται	δηλήσεσθον	δηλήσεσθον	δηλησόμεθᾰ	δηλήσεσθε	δηλήσονται
middle	optative	δηλησοίμην	δηλήσοιο	δηλήσοιτο	δηλήσοισθον	δηλησοίσθην	δηλησοίμεθᾰ	δηλήσοισθε	δηλήσοιντο
					middle
infinitive					δηλήσεσθαι
participle	m				δηλησόμενος
	f				δηλησομένη
	n				δηλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐδηλησᾰ́μην	ἐδηλήσω	ἐδηλήσᾰτο	ἐδηλήσᾰσθον	ἐδηλησᾰ́σθην	ἐδηλησᾰ́μεθᾰ	ἐδηλήσᾰσθε	ἐδηλήσᾰντο
	subjunctive	δηλήσωμαι	δηλήσῃ	δηλήσηται	δηλήσησθον	δηλήσησθον	δηλησώμεθᾰ	δηλήσησθε	δηλήσωνται
	optative	δηλησαίμην	δηλήσαιο	δηλήσαιτο	δηλήσαισθον	δηλησαίσθην	δηλησαίμεθᾰ	δηλήσαισθε	δηλήσαιντο
	imperative		δήλησαι	δηλησᾰ́σθω	δηλήσᾰσθον	δηλησᾰ́σθων		δηλήσᾰσθε	δηλησᾰ́σθων
					middle
infinitive					δηλήσᾰσθαι
participle	m				δηλησᾰ́μενος
	f				δηλησᾰμένη
	n				δηλησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	δεδήλημαι	δεδήλησαι	δεδήληται	δεδήλησθον	δεδήλησθον	δεδηλήμεθᾰ	δεδήλησθε	δεδήληνται
	subjunctive	δεδηλημένος ὦ	δεδηλημένος ᾖς	δεδηλημένος ᾖ	δεδηλημένω ἦτον	δεδηλημένω ἦτον	δεδηλημένοι ὦμεν	δεδηλημένοι ἦτε	δεδηλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδηλημένος εἴην	δεδηλημένος εἴης	δεδηλημένος εἴη	δεδηλημένω εἴητον/εἶτον	δεδηλημένω εἰήτην/εἴτην	δεδηλημένοι εἴημεν/εἶμεν	δεδηλημένοι εἴητε/εἶτε	δεδηλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δεδήλησο	δεδηλήσθω	δεδήλησθον	δεδηλήσθων		δεδήλησθε	δεδηλήσθων

infinitive						δεδηλῆσθαι
participle	m					δεδηλημένος
	f					δεδηλημένη
	n					δεδηλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐδεδηλήμην	ἐδεδήλησο	ἐδεδήλητο	ἐδεδήλησθον	ἐδεδηλήσθην	ἐδεδηλήμεθᾰ	ἐδεδήλησθε	ἐδεδήληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.