εμβατήριο
Greek edit
Etymology edit
Learnedly, from Koine Greek ἐμβατήριον (embatḗrion) -with noun μέλος (mélos)-, neuter adjective of ἐμβατήριος (embatḗrios, “suitable for marching, suitable for parade”), with stem ἐμβα- of the ancient verb ἐμβαίνω (embaínō) + -τήριον (-tḗrion). [1] From (ἐν-) ἐμ- ((en-) em-, “in”) + βαίνω (baínō, “to move on foot, to step”) (modern εμβαίνω (emvaíno).
Pronunciation edit
Noun edit
εμβατήριο • (emvatírio) n (plural εμβατήρια)
- (music, military) march (piece of music written for marching)
- Οι στρατιώτες κάνουν παρέλαση με εμβατήρια.
- Oi stratiótes kánoun parélasi me emvatíria.
- The soldiers are on parade with marches.
Declension edit
declension of εμβατήριο
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | εμβατήριο • | εμβατήρια • |
| genitive | εμβατηρίου •, εμβατήριου • | εμβατηρίων • |
| accusative | εμβατήριο • | εμβατήρια • |
| vocative | εμβατήριο • | εμβατήρια • |
Related terms edit
- εμβάτης m (emvátis)
and see: εμβαίνω (emvaíno), εν (en), and βαίνω (vaíno)
See also edit
References edit
- ^ εμβατήριο - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre