επίπλωση
Greek edit
Etymology edit
Learnedly from επιπλώ(νω) (epipló(no), “to furnish”) + -ση (-si). Calque of French ameublement.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
επίπλωση • (epíplosi) f (plural επιπλώσεις)
- furnishing (the act of providing with furniture)
- furnishings, furniture
Declension edit
declension of επίπλωση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | επίπλωση • | επιπλώσεις • | |
| genitive | επίπλωσης • | επιπλώσεων • | |
| accusative | επίπλωση • | επιπλώσεις • | |
| vocative | επίπλωση • | επιπλώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: επιπλώσεως • | |||
Related terms edit
- see: έπιπλο (épiplo)
References edit
- ^ επίπλωση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.