επικεφαλής

Greek

Etymology

Univerbation of επί (epí) +‎ κεφαλής (kefalís), a learned calque of French en tête.

Pronunciation

• IPA^(key): /e.pi.ce.faˈlis/
• Hyphenation: ε‧πι‧κε‧φα‧λής

Adverb

επικεφαλής • (epikefalís)

1. at the head

Adjective

επικεφαλής • (epikefalís) (indeclinable)

1. chief, in charge

   επικεφαλής αξιωματικός (military) ― epikefalís axiomatikós ― chief officer

Noun

επικεφαλής • (epikefalís) m or f or n (indeclinable)

1. head, chief (leader)

   επικεφαλής του επιτελείου ― epikefalís tou epiteleíou ― chief of staff