καθαρεύω

Ancient Greek

Etymology

From κᾰθᾰρός (katharós, “pure”) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tʰa.rěu̯.ɔː/ → /ka.θaˈre.βo/ → /ka.θaˈre.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tʰa.rěu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tʰaˈre.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.θaˈre.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.θaˈre.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.θaˈre.vo/

Verb

κᾰθᾰρεύω • (kathareúō)

1. to be clean, to be pure
2. to keep clean, to keep pure

Inflection

   Present: κᾰθᾰρεύω, κᾰθᾰρεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθᾰρεύω	κᾰθᾰρεύεις	κᾰθᾰρεύει	κᾰθᾰρεύετον	κᾰθᾰρεύετον	κᾰθᾰρεύομεν	κᾰθᾰρεύετε	κᾰθᾰρεύουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰθᾰρεύω	κᾰθᾰρεύῃς	κᾰθᾰρεύῃ	κᾰθᾰρεύητον	κᾰθᾰρεύητον	κᾰθᾰρεύωμεν	κᾰθᾰρεύητε	κᾰθᾰρεύωσῐ(ν)
	optative	κᾰθᾰρεύοιμῐ	κᾰθᾰρεύοις	κᾰθᾰρεύοι	κᾰθᾰρεύοιτον	κᾰθᾰρευοίτην	κᾰθᾰρεύοιμεν	κᾰθᾰρεύοιτε	κᾰθᾰρεύοιεν
	imperative		κᾰθᾰ́ρευε	κᾰθᾰρευέτω	κᾰθᾰρεύετον	κᾰθᾰρευέτων		κᾰθᾰρεύετε	κᾰθᾰρευόντων
middle/ passive	indicative	κᾰθᾰρεύομαι	κᾰθᾰρεύῃ, κᾰθᾰρεύει	κᾰθᾰρεύεται	κᾰθᾰρεύεσθον	κᾰθᾰρεύεσθον	κᾰθᾰρευόμεθᾰ	κᾰθᾰρεύεσθε	κᾰθᾰρεύονται
	subjunctive	κᾰθᾰρεύωμαι	κᾰθᾰρεύῃ	κᾰθᾰρεύηται	κᾰθᾰρεύησθον	κᾰθᾰρεύησθον	κᾰθᾰρευώμεθᾰ	κᾰθᾰρεύησθε	κᾰθᾰρεύωνται
	optative	κᾰθᾰρευοίμην	κᾰθᾰρεύοιο	κᾰθᾰρεύοιτο	κᾰθᾰρεύοισθον	κᾰθᾰρευοίσθην	κᾰθᾰρευοίμεθᾰ	κᾰθᾰρεύοισθε	κᾰθᾰρεύοιντο
	imperative		κᾰθᾰρεύου	κᾰθᾰρευέσθω	κᾰθᾰρεύεσθον	κᾰθᾰρευέσθων		κᾰθᾰρεύεσθε	κᾰθᾰρευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰθᾰρεύειν				κᾰθᾰρεύεσθαι
participle	m	κᾰθᾰρεύων				κᾰθᾰρευόμενος
	f	κᾰθᾰρεύουσᾰ				κᾰθᾰρευομένη
	n	κᾰθᾰρεῦον				κᾰθᾰρευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκᾰθᾰ́ρευον, ἐκᾰθᾰρευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰθᾰ́ρευον	ἐκᾰθᾰ́ρευες	ἐκᾰθᾰ́ρευε(ν)	ἐκᾰθᾰρεύετον	ἐκᾰθᾰρευέτην	ἐκᾰθᾰρεύομεν	ἐκᾰθᾰρεύετε	ἐκᾰθᾰ́ρευον
middle/ passive	indicative	ἐκᾰθᾰρευόμην	ἐκᾰθᾰρεύου	ἐκᾰθᾰρεύετο	ἐκᾰθᾰρεύεσθον	ἐκᾰθᾰρευέσθην	ἐκᾰθᾰρευόμεθᾰ	ἐκᾰθᾰρεύεσθε	ἐκᾰθᾰρεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰθᾰρεύσω, κᾰθᾰρεύσομαι, κᾰθᾰρευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰθᾰρεύσω	κᾰθᾰρεύσεις	κᾰθᾰρεύσει	κᾰθᾰρεύσετον	κᾰθᾰρεύσετον	κᾰθᾰρεύσομεν	κᾰθᾰρεύσετε	κᾰθᾰρεύσουσῐ(ν)
	optative	κᾰθᾰρεύσοιμῐ	κᾰθᾰρεύσοις	κᾰθᾰρεύσοι	κᾰθᾰρεύσοιτον	κᾰθᾰρευσοίτην	κᾰθᾰρεύσοιμεν	κᾰθᾰρεύσοιτε	κᾰθᾰρεύσοιεν
middle	indicative	κᾰθᾰρεύσομαι	κᾰθᾰρεύσῃ, κᾰθᾰρεύσει	κᾰθᾰρεύσεται	κᾰθᾰρεύσεσθον	κᾰθᾰρεύσεσθον	κᾰθᾰρευσόμεθᾰ	κᾰθᾰρεύσεσθε	κᾰθᾰρεύσονται
	optative	κᾰθᾰρευσοίμην	κᾰθᾰρεύσοιο	κᾰθᾰρεύσοιτο	κᾰθᾰρεύσοισθον	κᾰθᾰρευσοίσθην	κᾰθᾰρευσοίμεθᾰ	κᾰθᾰρεύσοισθε	κᾰθᾰρεύσοιντο
passive	indicative	κᾰθᾰρευθήσομαι	κᾰθᾰρευθήσῃ	κᾰθᾰρευθήσεται	κᾰθᾰρευθήσεσθον	κᾰθᾰρευθήσεσθον	κᾰθᾰρευθησόμεθᾰ	κᾰθᾰρευθήσεσθε	κᾰθᾰρευθήσονται
	optative	κᾰθᾰρευθησοίμην	κᾰθᾰρευθήσοιο	κᾰθᾰρευθήσοιτο	κᾰθᾰρευθήσοισθον	κᾰθᾰρευθησοίσθην	κᾰθᾰρευθησοίμεθᾰ	κᾰθᾰρευθήσοισθε	κᾰθᾰρευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰθᾰρεύσειν			κᾰθᾰρεύσεσθαι		κᾰθᾰρευθήσεσθαι
participle	m	κᾰθᾰρεύσων			κᾰθᾰρευσόμενος		κᾰθᾰρευθησόμενος
	f	κᾰθᾰρεύσουσᾰ			κᾰθᾰρευσομένη		κᾰθᾰρευθησομένη
	n	κᾰθᾰρεῦσον			κᾰθᾰρευσόμενον		κᾰθᾰρευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκᾰθᾰ́ρευσᾰ, ἐκᾰθᾰρευσᾰ́μην, ἐκᾰθᾰρεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκᾰθᾰ́ρευσᾰ	ἐκᾰθᾰ́ρευσᾰς	ἐκᾰθᾰ́ρευσε(ν)	ἐκᾰθᾰρεύσᾰτον	ἐκᾰθᾰρευσᾰ́την	ἐκᾰθᾰρεύσᾰμεν	ἐκᾰθᾰρεύσᾰτε	ἐκᾰθᾰ́ρευσᾰν
	subjunctive	κᾰθᾰρεύσω	κᾰθᾰρεύσῃς	κᾰθᾰρεύσῃ	κᾰθᾰρεύσητον	κᾰθᾰρεύσητον	κᾰθᾰρεύσωμεν	κᾰθᾰρεύσητε	κᾰθᾰρεύσωσῐ(ν)
	optative	κᾰθᾰρεύσαιμῐ	κᾰθᾰρεύσειᾰς, κᾰθᾰρεύσαις	κᾰθᾰρεύσειε(ν), κᾰθᾰρεύσαι	κᾰθᾰρεύσαιτον	κᾰθᾰρευσαίτην	κᾰθᾰρεύσαιμεν	κᾰθᾰρεύσαιτε	κᾰθᾰρεύσειᾰν, κᾰθᾰρεύσαιεν
	imperative		κᾰθᾰ́ρευσον	κᾰθᾰρευσᾰ́τω	κᾰθᾰρεύσᾰτον	κᾰθᾰρευσᾰ́των		κᾰθᾰρεύσᾰτε	κᾰθᾰρευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκᾰθᾰρευσᾰ́μην	ἐκᾰθᾰρεύσω	ἐκᾰθᾰρεύσᾰτο	ἐκᾰθᾰρεύσᾰσθον	ἐκᾰθᾰρευσᾰ́σθην	ἐκᾰθᾰρευσᾰ́μεθᾰ	ἐκᾰθᾰρεύσᾰσθε	ἐκᾰθᾰρεύσᾰντο
	subjunctive	κᾰθᾰρεύσωμαι	κᾰθᾰρεύσῃ	κᾰθᾰρεύσηται	κᾰθᾰρεύσησθον	κᾰθᾰρεύσησθον	κᾰθᾰρευσώμεθᾰ	κᾰθᾰρεύσησθε	κᾰθᾰρεύσωνται
	optative	κᾰθᾰρευσαίμην	κᾰθᾰρεύσαιο	κᾰθᾰρεύσαιτο	κᾰθᾰρεύσαισθον	κᾰθᾰρευσαίσθην	κᾰθᾰρευσαίμεθᾰ	κᾰθᾰρεύσαισθε	κᾰθᾰρεύσαιντο
	imperative		κᾰθᾰ́ρευσαι	κᾰθᾰρευσᾰ́σθω	κᾰθᾰρεύσᾰσθον	κᾰθᾰρευσᾰ́σθων		κᾰθᾰρεύσᾰσθε	κᾰθᾰρευσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκᾰθᾰρεύθην	ἐκᾰθᾰρεύθης	ἐκᾰθᾰρεύθη	ἐκᾰθᾰρεύθητον	ἐκᾰθᾰρευθήτην	ἐκᾰθᾰρεύθημεν	ἐκᾰθᾰρεύθητε	ἐκᾰθᾰρεύθησᾰν
	subjunctive	κᾰθᾰρευθῶ	κᾰθᾰρευθῇς	κᾰθᾰρευθῇ	κᾰθᾰρευθῆτον	κᾰθᾰρευθῆτον	κᾰθᾰρευθῶμεν	κᾰθᾰρευθῆτε	κᾰθᾰρευθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰθᾰρευθείην	κᾰθᾰρευθείης	κᾰθᾰρευθείη	κᾰθᾰρευθεῖτον, κᾰθᾰρευθείητον	κᾰθᾰρευθείτην, κᾰθᾰρευθειήτην	κᾰθᾰρευθεῖμεν, κᾰθᾰρευθείημεν	κᾰθᾰρευθεῖτε, κᾰθᾰρευθείητε	κᾰθᾰρευθεῖεν, κᾰθᾰρευθείησᾰν
	imperative		κᾰθᾰρεύθητῐ	κᾰθᾰρευθήτω	κᾰθᾰρεύθητον	κᾰθᾰρευθήτων		κᾰθᾰρεύθητε	κᾰθᾰρευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰθᾰρεῦσαι			κᾰθᾰρεύσᾰσθαι		κᾰθᾰρευθῆναι
participle	m	κᾰθᾰρεύσᾱς			κᾰθᾰρευσᾰ́μενος		κᾰθᾰρευθείς
	f	κᾰθᾰρεύσᾱσᾰ			κᾰθᾰρευσᾰμένη		κᾰθᾰρευθεῖσᾰ
	n	κᾰθᾰρεῦσᾰν			κᾰθᾰρευσᾰ́μενον		κᾰθᾰρευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεκᾰθᾰ́ρευκᾰ, κεκᾰθᾰ́ρευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκᾰθᾰ́ρευκᾰ	κεκᾰθᾰ́ρευκᾰς	κεκᾰθᾰ́ρευκε(ν)	κεκᾰθᾰρεύκᾰτον	κεκᾰθᾰρεύκᾰτον	κεκᾰθᾰρεύκᾰμεν	κεκᾰθᾰρεύκᾰτε	κεκᾰθᾰρεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκᾰθᾰρεύκω	κεκᾰθᾰρεύκῃς	κεκᾰθᾰρεύκῃ	κεκᾰθᾰρεύκητον	κεκᾰθᾰρεύκητον	κεκᾰθᾰρεύκωμεν	κεκᾰθᾰρεύκητε	κεκᾰθᾰρεύκωσῐ(ν)
	optative	κεκᾰθᾰρεύκοιμῐ, κεκᾰθᾰρευκοίην	κεκᾰθᾰρεύκοις, κεκᾰθᾰρευκοίης	κεκᾰθᾰρεύκοι, κεκᾰθᾰρευκοίη	κεκᾰθᾰρεύκοιτον	κεκᾰθᾰρευκοίτην	κεκᾰθᾰρεύκοιμεν	κεκᾰθᾰρεύκοιτε	κεκᾰθᾰρεύκοιεν
	imperative		κεκᾰθᾰ́ρευκε	κεκᾰθᾰρευκέτω	κεκᾰθᾰρεύκετον	κεκᾰθᾰρευκέτων		κεκᾰθᾰρεύκετε	κεκᾰθᾰρευκόντων
middle/ passive	indicative	κεκᾰθᾰ́ρευμαι	κεκᾰθᾰ́ρευσαι	κεκᾰθᾰ́ρευται	κεκᾰθᾰ́ρευσθον	κεκᾰθᾰ́ρευσθον	κεκᾰθᾰρεύμεθᾰ	κεκᾰθᾰ́ρευσθε	κεκᾰθᾰ́ρευνται
	subjunctive	κεκᾰθᾰρευμένος ὦ	κεκᾰθᾰρευμένος ᾖς	κεκᾰθᾰρευμένος ᾖ	κεκᾰθᾰρευμένω ἦτον	κεκᾰθᾰρευμένω ἦτον	κεκᾰθᾰρευμένοι ὦμεν	κεκᾰθᾰρευμένοι ἦτε	κεκᾰθᾰρευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκᾰθᾰρευμένος εἴην	κεκᾰθᾰρευμένος εἴης	κεκᾰθᾰρευμένος εἴη	κεκᾰθᾰρευμένω εἴητον/εἶτον	κεκᾰθᾰρευμένω εἰήτην/εἴτην	κεκᾰθᾰρευμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκᾰθᾰρευμένοι εἴητε/εἶτε	κεκᾰθᾰρευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεκᾰθᾰ́ρευσο	κεκᾰθᾰρεύσθω	κεκᾰθᾰ́ρευσθον	κεκᾰθᾰρεύσθων		κεκᾰθᾰ́ρευσθε	κεκᾰθᾰρεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκᾰθᾰρευκέναι				κεκᾰθᾰρεῦσθαι
participle	m	κεκᾰθᾰρευκώς				κεκᾰθᾰρευμένος
	f	κεκᾰθᾰρευκυῖᾰ				κεκᾰθᾰρευμένη
	n	κεκᾰθᾰρευκός				κεκᾰθᾰρευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεκᾰθᾰρεύκειν, ἐκεκᾰθᾰρεύμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκᾰθᾰρεύκειν, ἐκεκᾰθᾰρεύκη	ἐκεκᾰθᾰρεύκεις, ἐκεκᾰθᾰρεύκης	ἐκεκᾰθᾰρεύκει(ν)	ἐκεκᾰθᾰρεύκετον	ἐκεκᾰθᾰρευκέτην	ἐκεκᾰθᾰρεύκεμεν	ἐκεκᾰθᾰρεύκετε	ἐκεκᾰθᾰρεύκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκᾰθᾰρεύμην	ἐκεκᾰθᾰ́ρευσο	ἐκεκᾰθᾰ́ρευτο	ἐκεκᾰθᾰ́ρευσθον	ἐκεκᾰθᾰρεύσθην	ἐκεκᾰθᾰρεύμεθᾰ	ἐκεκᾰθᾰ́ρευσθε	ἐκεκᾰθᾰ́ρευντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• καθαρεύουσα (kathareúousa)

 

Descendants

• Greek: καθαρεύω (katharévo)

Further reading

• “καθαρεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “καθαρεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• καθαρεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• “καθαρεύω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G3811 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

From Ancient Greek καθαρεύω (kathareúō, “to be clean; to be pure”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.θaˈre.vo/
• Hyphenation: κα‧θα‧ρευ‧ω

Verb

καθαρεύω • (katharévo) (past καθάρεψα, passive καθαρεύομαι)

1. to be clean, to be pure
2. to speak or write in a puristic manner

Conjugation

καθαρεύω   καθαρεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	καθαρεύω	καθαρέψω	καθαρεύομαι	καθαρευτώ
2 sg	καθαρεύεις	καθαρέψεις	καθαρεύεσαι	καθαρευτείς
3 sg	καθαρεύει	καθαρέψει	καθαρεύεται	καθαρευτεί
1 pl	καθαρεύουμε, [‑ομε]	καθαρέψουμε, [‑ομε]	καθαρευόμαστε	καθαρευτούμε
2 pl	καθαρεύετε	καθαρέψετε	καθαρεύεστε, καθαρευόσαστε	καθαρευτείτε
3 pl	καθαρεύουν(ε)	καθαρέψουν(ε)	καθαρεύονται	καθαρευτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	καθάρευα	καθάρεψα	καθαρευόμουν(α)	καθαρεύτηκα
2 sg	καθάρευες	καθάρεψες	καθαρευόσουν(α)	καθαρεύτηκες
3 sg	καθάρευε	καθάρεψε	καθαρευόταν(ε)	καθαρεύτηκε
1 pl	καθαρεύαμε	καθαρέψαμε	καθαρευόμασταν, (‑όμαστε)	καθαρευτήκαμε
2 pl	καθαρεύατε	καθαρέψατε	καθαρευόσασταν, (‑όσαστε)	καθαρευτήκατε
3 pl	καθάρευαν, καθαρεύαν(ε)	καθάρεψαν, καθαρέψαν(ε)	καθαρεύονταν, (καθαρευόντουσαν)	καθαρεύτηκαν, καθαρευτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα καθαρεύω ➤	θα καθαρέψω ➤	θα καθαρεύομαι ➤	θα καθαρευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα καθαρεύεις, …	θα καθαρέψεις, …	θα καθαρεύεσαι, …	θα καθαρευτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … καθαρέψει		έχω, έχεις, … καθαρευτεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … καθαρέψει		είχα, είχες, … καθαρευτεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … καθαρέψει		θα έχω, θα έχεις, … καθαρευτεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	καθάρευε	καθάρεψε	—	καθαρέψου
2 pl	καθαρεύετε	καθαρέψτε	καθαρεύεστε	καθαρευτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	καθαρεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας καθαρέψει ➤		—
Nonfinite form➤	καθαρέψει		καθαρευτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• καθαρεύουσα f (katharévousa, “Katharevousa”), puristic variant of Modern Greek

Further reading

• καθαρεύω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.