ματωμένος

Greek

Etymology

Participle of ματώνω (matóno, “to bleed”)

Adjective

ματωμένος • (matoménos) m (feminine ματωμένη, neuter ματωμένο)

1. bloody, bloodstained, bleeding

Declension

Declension of ματωμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ματωμένος •	ματωμένη •	ματωμένο •	ματωμένοι •	ματωμένες •	ματωμένα •
genitive	ματωμένου •	ματωμένης •	ματωμένου •	ματωμένων •	ματωμένων •	ματωμένων •
accusative	ματωμένο •	ματωμένη •	ματωμένο •	ματωμένους •	ματωμένες •	ματωμένα •
vocative	ματωμένε •	ματωμένη •	ματωμένο •	ματωμένοι •	ματωμένες •	ματωμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ματωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ματωμένος, etc.)