μυτάρα

Greek

Etymology

From Byzantine Greek μυτάρα (mutára), equivalent to μύτη (mýti) +‎ -άρα (-ára).

Pronunciation

• IPA^(key): /miˈtaɾa/
• Hyphenation: μυ‧τά‧ρα

Noun

μυτάρα • (mytára) f (plural μυτάρες)

1. (colloquial) Augmentative of μύτη (mýti, “nose”)

Declension

declension of μυτάρα

case     \     number	singular	plural
nominative	μυτάρα •	μυτάρες •
genitive	μυτάρας •	—
accusative	μυτάρα •	μυτάρες •
vocative	μυτάρα •	μυτάρες •

Antonyms

• μυτάκι n (mytáki) (diminutive)
• μυτίτσα f (mytítsa) (diminutive)
• μυτούλα f (mytoúla) (diminutive)