νεκροθάλαμος

Greek

Etymology

νεκρο- (nekro-, “dead”) +‎ θάλαμος (thálamos, “chamber, closet”). First attested 1887.

Pronunciation

• IPA^(key): /nekɾoˈθalamos/
• Hyphenation: νε‧κρο‧θά‧λα‧μος

Noun

νεκροθάλαμος • (nekrothálamos) m (plural νεκροθάλαμοι)

1. morgue, mortuary (building or room where dead bodies are kept before burial or cremation)

   Το πτώμα του έμεινε μια βραδιά στο νεκροθάλαμο και την επόμενη μέρα τον θάψανε.

   To ptóma tou émeine mia vradiá sto nekrothálamo kai tin epómeni méra ton thápsane.

   His body spent one night in the morgue and the next day he was buried.

Declension

declension of νεκροθάλαμος

case     \     number	singular	plural
nominative	νεκροθάλαμος •	νεκροθάλαμοι •
genitive	νεκροθαλάμου •	νεκροθαλάμων •
accusative	νεκροθάλαμο •	νεκροθαλάμους •
vocative	νεκροθάλαμε •	νεκροθάλαμοι •

Synonyms

• νεκροφυλακείο n (nekrofylakeío, “morgue, mortuary”)
• νεκροστάσιο n (nekrostásio, “morgue, mortuary, viewing room”)

Related terms

• νεκροτομείο n (nekrotomeío, “morgue, mortuary, autopsy room”) (where bodies are autopsied)