Wiktionary

οἰκοφθορέω

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From οἶκος (oîkos, “home, dwelling”) +‎ φθείρω (phtheírō, “destroy, ruin”)

Pronunciation

edit
 

Verb

edit

οἰκοφθορέω • (oikophthoréō)

  1. to squander one's substance, lose one's fortune, be ruined

Conjugation

edit
   Present: οικοφθορέω, οικοφθορέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative οικοφθορέω οικοφθορέεις οικοφθορέει οικοφθορέετον οικοφθορέετον οικοφθορέομεν οικοφθορέετε οικοφθορέουσῐ(ν)
subjunctive οικοφθορέω οικοφθορέῃς οικοφθορέῃ οικοφθορέητον οικοφθορέητον οικοφθορέωμεν οικοφθορέητε οικοφθορέωσῐ(ν)
optative οικοφθορέοιμῐ οικοφθορέοις οικοφθορέοι οικοφθορέοιτον οικοφθορεοίτην οικοφθορέοιμεν οικοφθορέοιτε οικοφθορέοιεν
imperative   οικοφθόρεε οικοφθορεέτω οικοφθορέετον οικοφθορεέτων   οικοφθορέετε οικοφθορεόντων
middle/
passive 		indicative οικοφθορέομαι οικοφθορέῃ,
οικοφθορέει 		οικοφθορέεται οικοφθορέεσθον οικοφθορέεσθον οικοφθορεόμεθᾰ οικοφθορέεσθε οικοφθορέονται
subjunctive οικοφθορέωμαι οικοφθορέῃ οικοφθορέηται οικοφθορέησθον οικοφθορέησθον οικοφθορεώμεθᾰ οικοφθορέησθε οικοφθορέωνται
optative οικοφθορεοίμην οικοφθορέοιο οικοφθορέοιτο οικοφθορέοισθον οικοφθορεοίσθην οικοφθορεοίμεθᾰ οικοφθορέοισθε οικοφθορέοιντο
imperative   οικοφθορέου οικοφθορεέσθω οικοφθορέεσθον οικοφθορεέσθων   οικοφθορέεσθε οικοφθορεέσθων
active middle/passive
infinitive οικοφθορέειν οικοφθορέεσθαι
participle m οικοφθορέων οικοφθορεόμενος
f οικοφθορέουσᾰ οικοφθορεομένη
n οικοφθορέον οικοφθορεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: οικοφθορῶ, οικοφθοροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative οικοφθορῶ οικοφθορεῖς οικοφθορεῖ οικοφθορεῖτον οικοφθορεῖτον οικοφθοροῦμεν οικοφθορεῖτε οικοφθοροῦσῐ(ν)
subjunctive οικοφθορῶ οικοφθορῇς οικοφθορῇ οικοφθορῆτον οικοφθορῆτον οικοφθορῶμεν οικοφθορῆτε οικοφθορῶσῐ(ν)
optative οικοφθοροίην,
οικοφθοροῖμῐ 		οικοφθοροίης,
οικοφθοροῖς 		οικοφθοροίη,
οικοφθοροῖ 		οικοφθοροῖτον,
οικοφθοροίητον 		οικοφθοροίτην,
οικοφθοροιήτην 		οικοφθοροῖμεν,
οικοφθοροίημεν 		οικοφθοροῖτε,
οικοφθοροίητε 		οικοφθοροῖεν,
οικοφθοροίησᾰν
imperative   οικοφθόρει οικοφθορείτω οικοφθορεῖτον οικοφθορείτων   οικοφθορεῖτε οικοφθορούντων
middle/
passive 		indicative οικοφθοροῦμαι οικοφθορεῖ,
οικοφθορῇ 		οικοφθορεῖται οικοφθορεῖσθον οικοφθορεῖσθον οικοφθορούμεθᾰ οικοφθορεῖσθε οικοφθοροῦνται
subjunctive οικοφθορῶμαι οικοφθορῇ οικοφθορῆται οικοφθορῆσθον οικοφθορῆσθον οικοφθορώμεθᾰ οικοφθορῆσθε οικοφθορῶνται
optative οικοφθοροίμην οικοφθοροῖο οικοφθοροῖτο οικοφθοροῖσθον οικοφθοροίσθην οικοφθοροίμεθᾰ οικοφθοροῖσθε οικοφθοροῖντο
imperative   οικοφθοροῦ οικοφθορείσθω οικοφθορεῖσθον οικοφθορείσθων   οικοφθορεῖσθε οικοφθορείσθων
active middle/passive
infinitive οικοφθορεῖν οικοφθορεῖσθαι
participle m οικοφθορῶν οικοφθορούμενος
f οικοφθοροῦσᾰ οικοφθορουμένη
n οικοφθοροῦν οικοφθορούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾠκοφθόρεον, ᾠκοφθορεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοφθόρεον ᾠκοφθόρεες ᾠκοφθόρεε(ν) ᾠκοφθορέετον ᾠκοφθορεέτην ᾠκοφθορέομεν ᾠκοφθορέετε ᾠκοφθόρεον
middle/
passive 		indicative ᾠκοφθορεόμην ᾠκοφθορέου ᾠκοφθορέετο ᾠκοφθορέεσθον ᾠκοφθορεέσθην ᾠκοφθορεόμεθᾰ ᾠκοφθορέεσθε ᾠκοφθορέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾠκοφθόρουν, ᾠκοφθορούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοφθόρουν ᾠκοφθόρεις ᾠκοφθόρει ᾠκοφθορεῖτον ᾠκοφθορείτην ᾠκοφθοροῦμεν ᾠκοφθορεῖτε ᾠκοφθόρουν
middle/
passive 		indicative ᾠκοφθορούμην ᾠκοφθοροῦ ᾠκοφθορεῖτο ᾠκοφθορεῖσθον ᾠκοφθορείσθην ᾠκοφθορούμεθᾰ ᾠκοφθορεῖσθε ᾠκοφθοροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: οικοφθορήσω, οικοφθορήσομαι, οικοφθορηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative οικοφθορήσω οικοφθορήσεις οικοφθορήσει οικοφθορήσετον οικοφθορήσετον οικοφθορήσομεν οικοφθορήσετε οικοφθορήσουσῐ(ν)
optative οικοφθορήσοιμῐ οικοφθορήσοις οικοφθορήσοι οικοφθορήσοιτον οικοφθορησοίτην οικοφθορήσοιμεν οικοφθορήσοιτε οικοφθορήσοιεν
middle indicative οικοφθορήσομαι οικοφθορήσῃ,
οικοφθορήσει 		οικοφθορήσεται οικοφθορήσεσθον οικοφθορήσεσθον οικοφθορησόμεθᾰ οικοφθορήσεσθε οικοφθορήσονται
optative οικοφθορησοίμην οικοφθορήσοιο οικοφθορήσοιτο οικοφθορήσοισθον οικοφθορησοίσθην οικοφθορησοίμεθᾰ οικοφθορήσοισθε οικοφθορήσοιντο
passive indicative οικοφθορηθήσομαι οικοφθορηθήσῃ οικοφθορηθήσεται οικοφθορηθήσεσθον οικοφθορηθήσεσθον οικοφθορηθησόμεθᾰ οικοφθορηθήσεσθε οικοφθορηθήσονται
optative οικοφθορηθησοίμην οικοφθορηθήσοιο οικοφθορηθήσοιτο οικοφθορηθήσοισθον οικοφθορηθησοίσθην οικοφθορηθησοίμεθᾰ οικοφθορηθήσοισθε οικοφθορηθήσοιντο
active middle passive
infinitive οικοφθορήσειν οικοφθορήσεσθαι οικοφθορηθήσεσθαι
participle m οικοφθορήσων οικοφθορησόμενος οικοφθορηθησόμενος
f οικοφθορήσουσᾰ οικοφθορησομένη οικοφθορηθησομένη
n οικοφθορῆσον οικοφθορησόμενον οικοφθορηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾠκοφθόρησᾰ, ᾠκοφθορησᾰ́μην, ᾠκοφθορήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοφθόρησᾰ ᾠκοφθόρησᾰς ᾠκοφθόρησε(ν) ᾠκοφθορήσᾰτον ᾠκοφθορησᾰ́την ᾠκοφθορήσᾰμεν ᾠκοφθορήσᾰτε ᾠκοφθόρησᾰν
subjunctive οικοφθορήσω οικοφθορήσῃς οικοφθορήσῃ οικοφθορήσητον οικοφθορήσητον οικοφθορήσωμεν οικοφθορήσητε οικοφθορήσωσῐ(ν)
optative οικοφθορήσαιμῐ οικοφθορήσειᾰς,
οικοφθορήσαις 		οικοφθορήσειε(ν),
οικοφθορήσαι 		οικοφθορήσαιτον οικοφθορησαίτην οικοφθορήσαιμεν οικοφθορήσαιτε οικοφθορήσειᾰν,
οικοφθορήσαιεν
imperative   οικοφθόρησον οικοφθορησᾰ́τω οικοφθορήσᾰτον οικοφθορησᾰ́των   οικοφθορήσᾰτε οικοφθορησᾰ́ντων
middle indicative ᾠκοφθορησᾰ́μην ᾠκοφθορήσω ᾠκοφθορήσᾰτο ᾠκοφθορήσᾰσθον ᾠκοφθορησᾰ́σθην ᾠκοφθορησᾰ́μεθᾰ ᾠκοφθορήσᾰσθε ᾠκοφθορήσᾰντο
subjunctive οικοφθορήσωμαι οικοφθορήσῃ οικοφθορήσηται οικοφθορήσησθον οικοφθορήσησθον οικοφθορησώμεθᾰ οικοφθορήσησθε οικοφθορήσωνται
optative οικοφθορησαίμην οικοφθορήσαιο οικοφθορήσαιτο οικοφθορήσαισθον οικοφθορησαίσθην οικοφθορησαίμεθᾰ οικοφθορήσαισθε οικοφθορήσαιντο
imperative   οικοφθόρησαι οικοφθορησᾰ́σθω οικοφθορήσᾰσθον οικοφθορησᾰ́σθων   οικοφθορήσᾰσθε οικοφθορησᾰ́σθων
passive indicative ᾠκοφθορήθην ᾠκοφθορήθης ᾠκοφθορήθη ᾠκοφθορήθητον ᾠκοφθορηθήτην ᾠκοφθορήθημεν ᾠκοφθορήθητε ᾠκοφθορήθησᾰν
subjunctive οικοφθορηθῶ οικοφθορηθῇς οικοφθορηθῇ οικοφθορηθῆτον οικοφθορηθῆτον οικοφθορηθῶμεν οικοφθορηθῆτε οικοφθορηθῶσῐ(ν)
optative οικοφθορηθείην οικοφθορηθείης οικοφθορηθείη οικοφθορηθεῖτον,
οικοφθορηθείητον 		οικοφθορηθείτην,
οικοφθορηθειήτην 		οικοφθορηθεῖμεν,
οικοφθορηθείημεν 		οικοφθορηθεῖτε,
οικοφθορηθείητε 		οικοφθορηθεῖεν,
οικοφθορηθείησᾰν
imperative   οικοφθορήθητῐ οικοφθορηθήτω οικοφθορήθητον οικοφθορηθήτων   οικοφθορήθητε οικοφθορηθέντων
active middle passive
infinitive οικοφθορῆσαι οικοφθορήσᾰσθαι οικοφθορηθῆναι
participle m οικοφθορήσᾱς οικοφθορησᾰ́μενος οικοφθορηθείς
f οικοφθορήσᾱσᾰ οικοφθορησᾰμένη οικοφθορηθεῖσᾰ
n οικοφθορῆσᾰν οικοφθορησᾰ́μενον οικοφθορηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾠκοφθόρηκᾰ, ᾠκοφθόρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοφθόρηκᾰ ᾠκοφθόρηκᾰς ᾠκοφθόρηκε(ν) ᾠκοφθορήκᾰτον ᾠκοφθορήκᾰτον ᾠκοφθορήκᾰμεν ᾠκοφθορήκᾰτε ᾠκοφθορήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾠκοφθορήκω ᾠκοφθορήκῃς ᾠκοφθορήκῃ ᾠκοφθορήκητον ᾠκοφθορήκητον ᾠκοφθορήκωμεν ᾠκοφθορήκητε ᾠκοφθορήκωσῐ(ν)
optative ᾠκοφθορήκοιμῐ,
ᾠκοφθορηκοίην 		ᾠκοφθορήκοις,
ᾠκοφθορηκοίης 		ᾠκοφθορήκοι,
ᾠκοφθορηκοίη 		ᾠκοφθορήκοιτον ᾠκοφθορηκοίτην ᾠκοφθορήκοιμεν ᾠκοφθορήκοιτε ᾠκοφθορήκοιεν
imperative   ᾠκοφθόρηκε ᾠκοφθορηκέτω ᾠκοφθορήκετον ᾠκοφθορηκέτων   ᾠκοφθορήκετε ᾠκοφθορηκόντων
middle/
passive 		indicative ᾠκοφθόρημαι ᾠκοφθόρησαι ᾠκοφθόρηται ᾠκοφθόρησθον ᾠκοφθόρησθον ᾠκοφθορήμεθᾰ ᾠκοφθόρησθε ᾠκοφθόρηνται
subjunctive ᾠκοφθορημένος ὦ ᾠκοφθορημένος ᾖς ᾠκοφθορημένος ᾖ ᾠκοφθορημένω ἦτον ᾠκοφθορημένω ἦτον ᾠκοφθορημένοι ὦμεν ᾠκοφθορημένοι ἦτε ᾠκοφθορημένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾠκοφθορημένος εἴην ᾠκοφθορημένος εἴης ᾠκοφθορημένος εἴη ᾠκοφθορημένω εἴητον/εἶτον ᾠκοφθορημένω εἰήτην/εἴτην ᾠκοφθορημένοι εἴημεν/εἶμεν ᾠκοφθορημένοι εἴητε/εἶτε ᾠκοφθορημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ᾠκοφθόρησο ᾠκοφθορήσθω ᾠκοφθόρησθον ᾠκοφθορήσθων   ᾠκοφθόρησθε ᾠκοφθορήσθων
active middle/passive
infinitive ᾠκοφθορηκέναι ᾠκοφθορῆσθαι
participle m ᾠκοφθορηκώς ᾠκοφθορημένος
f ᾠκοφθορηκυῖᾰ ᾠκοφθορημένη
n ᾠκοφθορηκός ᾠκοφθορημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ᾠκοφθορήκειν, ᾠκοφθορήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾠκοφθορήκειν,
ᾠκοφθορήκη 		ᾠκοφθορήκεις,
ᾠκοφθορήκης 		ᾠκοφθορήκει(ν) ᾠκοφθορήκετον ᾠκοφθορηκέτην ᾠκοφθορήκεμεν ᾠκοφθορήκετε ᾠκοφθορήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ᾠκοφθορήμην ᾠκοφθόρησο ᾠκοφθόρητο ᾠκοφθόρησθον ᾠκοφθορήσθην ᾠκοφθορήμεθᾰ ᾠκοφθόρησθε ᾠκοφθόρηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

edit

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=οἰκοφθορέω&oldid=76657125"