παντοτινός

Greek

Adjective

παντοτινός • (pantotinós) m (feminine παντοτινή, neuter παντοτινό)

1. everlasting

Declension

Declension of παντοτινός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	παντοτινός •	παντοτινή •	παντοτινό •	παντοτινοί •	παντοτινές •	παντοτινά •
genitive	παντοτινού •	παντοτινής •	παντοτινού •	παντοτινών •	παντοτινών •	παντοτινών •
accusative	παντοτινό •	παντοτινή •	παντοτινό •	παντοτινούς •	παντοτινές •	παντοτινά •
vocative	παντοτινέ •	παντοτινή •	παντοτινό •	παντοτινοί •	παντοτινές •	παντοτινά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παντοτινός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παντοτινός, etc.)

See also

• αέναος (aénaos, “perpetual”)