παρελθοντικός
Greek edit
Etymology edit
Learnedly from παρελθοντ- (parelthont-) + -ικός (-ikós).[1]
Adjective edit
παρελθοντικός • (parelthontikós) m (feminine παρελθοντική, neuter παρελθοντικό)
- past, of the past
- παρελθοντικά γεγονότα ― parelthontiká gegonóta ― past events
- (grammar) past
- Coordinate terms: παροντικός (parontikós), μελλοντικός (mellontikós)
- παρελθοντικός χρόνος ― parelthontikós chrónos ― past tense
Declension edit
Declension of παρελθοντικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | παρελθοντικός • | παρελθοντική • | παρελθοντικό • | παρελθοντικοί • | παρελθοντικές • | παρελθοντικά • |
| genitive | παρελθοντικού • | παρελθοντικής • | παρελθοντικού • | παρελθοντικών • | παρελθοντικών • | παρελθοντικών • |
| accusative | παρελθοντικό • | παρελθοντική • | παρελθοντικό • | παρελθοντικούς • | παρελθοντικές • | παρελθοντικά • |
| vocative | παρελθοντικέ • | παρελθοντική • | παρελθοντικό • | παρελθοντικοί • | παρελθοντικές • | παρελθοντικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παρελθοντικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παρελθοντικός, etc.) | |||||
Related terms edit
References edit
- ^ παρελθοντικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.