πελάγους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.lá.ɡuːs/ → /peˈla.ɣus/ → /peˈla.ɣus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.lá.ɡuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /peˈla.ɡus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /peˈla.ɣus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /peˈla.ɣus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /peˈla.ɣus/

Noun

πελᾰ́γους • (pelágous)

1. genitive singular of πέλᾰγος (pélagos)

Greek

Noun

πελάγους • (pelágous) n

1. Genitive singular form of πέλαγος (pélagos).