περισσεύω

Ancient Greek

Alternative forms

περιττεύω (peritteúō) — Attic

Etymology

From περισσός (perissós, “extraordinary”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ris.sěu̯.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.risˈse.wo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.risˈse.βo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.risˈse.vo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈse.vo/

Verb

περισσεύω • (perisseúō)

to be over and above, to go beyond
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 4.8.11
to be more than enough, remain over
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Symposium 4.35
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Ways and Means 4.7
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 855B
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 619A.20
- 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 14:20
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.65
- 93 CE – 94 CE, Josephus, Antiquities of the Jews 19.1.18
- 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities 3.11
1. (in a bad sense) to be superfluous
  - 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 1288
  - 200 BCE – 100 BCE, Diogenes of Oenoanda, Oenoandan Inscription 64
(of persons) to abound in, to have more than enough of
- 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 18.35.5
- New Testament, Acts of the Apostles 16:5
- 50 CE – 100 CE, The Gospel of Luke 15:17
1. to be superior, to be better than, to have the advantage
  - 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Ecclesiastes 3.19
  - 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, 1 Maccabees 3.30
  - 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 14:12
  - New Testament, First Epistle to the Thessalonians 4:1
  - New Testament, First Epistle to the Thessalonians 4:11
  - 53 CE – 55 CE, Paul the Apostle, First Epistle to the Corinthians 8:8
(causal) to make to abound
- 55 CE – 56 CE, Paul the Apostle, Second Epistle to the Corinthians 9:8
- New Testament, First Epistle to the Thessalonians 3:12
- 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 13:12
- 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 25:29
1. (of time) to make longer
  - 250 CE – 350 CE, Athenaeus, Deipnosophistae 2.42B

Inflection

Present: περισσεύω, περισσεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περισσεύω	περισσεύεις	περισσεύει	περισσεύετον	περισσεύετον	περισσεύομεν	περισσεύετε	περισσεύουσῐ(ν)
	subjunctive	περισσεύω	περισσεύῃς	περισσεύῃ	περισσεύητον	περισσεύητον	περισσεύωμεν	περισσεύητε	περισσεύωσῐ(ν)
	optative	περισσεύοιμῐ	περισσεύοις	περισσεύοι	περισσεύοιτον	περισσευοίτην	περισσεύοιμεν	περισσεύοιτε	περισσεύοιεν
	imperative		περίσσευε	περισσευέτω	περισσεύετον	περισσευέτων		περισσεύετε	περισσευόντων
middle/ passive	indicative	περισσεύομαι	περισσεύῃ, περισσεύει	περισσεύεται	περισσεύεσθον	περισσεύεσθον	περισσευόμεθᾰ	περισσεύεσθε	περισσεύονται
	subjunctive	περισσεύωμαι	περισσεύῃ	περισσεύηται	περισσεύησθον	περισσεύησθον	περισσευώμεθᾰ	περισσεύησθε	περισσεύωνται
	optative	περισσευοίμην	περισσεύοιο	περισσεύοιτο	περισσεύοισθον	περισσευοίσθην	περισσευοίμεθᾰ	περισσεύοισθε	περισσεύοιντο
	imperative		περισσεύου	περισσευέσθω	περισσεύεσθον	περισσευέσθων		περισσεύεσθε	περισσευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		περισσεύειν				περισσεύεσθαι
participle	m	περισσεύων				περισσευόμενος
	f	περισσεύουσᾰ				περισσευομένη
	n	περισσεῦον				περισσευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπερίσσευον, ἐπερισσευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπερίσσευον	ἐπερίσσευες	ἐπερίσσευε(ν)	ἐπερισσεύετον	ἐπερισσευέτην	ἐπερισσεύομεν	ἐπερισσεύετε	ἐπερίσσευον
middle/ passive	indicative	ἐπερισσευόμην	ἐπερισσεύου	ἐπερισσεύετο	ἐπερισσεύεσθον	ἐπερισσευέσθην	ἐπερισσευόμεθᾰ	ἐπερισσεύεσθε	ἐπερισσεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“περισσεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“περισσεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
περισσεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
G4052 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek περισσεύω (perisseúō).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /pe.ɾiˈse.vo/
Hyphenation: πε‧ρισ‧σεύ‧ω

Verb

περισσεύω • (perissévo) (past περίσσεψα, passive —) (intransitive)

to be left over, to be to spare
Δεν μου περισσεύει χρόνος. ― Den mou perissévei chrónos. ― I have no time to spare.
to be superfluous
to be more than enough, to be in surfeit

Conjugation

περισσεύω (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	περισσεύω	περισσέψω
2 sg	περισσεύεις	περισσέψεις
3 sg	περισσεύει	περισσέψει

1 pl	περισσεύουμε, [‑ομε]	περισσέψουμε, [‑ομε]
2 pl	περισσεύετε	περισσέψετε
3 pl	περισσεύουν(ε)	περισσέψουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	περίσσευα	περίσσεψα
2 sg	περίσσευες	περίσσεψες
3 sg	περίσσευε	περίσσεψε

1 pl	περισσεύαμε	περισσέψαμε
2 pl	περισσεύατε	περισσέψατε
3 pl	περίσσευαν, περισσεύαν(ε)	περίσσεψαν, περισσέψαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα περισσεύω ➤	θα περισσέψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα περισσεύεις, …	θα περισσέψεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … περισσέψει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … περισσέψει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … περισσέψει

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	περίσσευε	περίσσεψε
2 pl	περισσεύετε	περισσέψτε, περισσεύτε¹

Other forms
Active present participle ➤	περισσεύοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας περισσέψει ➤
Passive perfect participle ➤	—

Nonfinite form ➤	περισσέψει


Notes Appendix:Greek verbs	1. Colloquial. • Familiar passive present participle περισσευούμενος. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

περιττός (perittós)

References

^ περισσεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] περισσεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]