πολλαπλός
Greek edit
Etymology edit
From Ancient Greek πολλαπλοῦς (pollaploûs).
Adjective edit
πολλαπλός • (pollaplós) m (feminine πολλαπλή, neuter πολλαπλό)
Declension edit
Declension of πολλαπλός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | πολλαπλός • | πολλαπλή • | πολλαπλό • | πολλαπλοί • | πολλαπλές • | πολλαπλά • |
| genitive | πολλαπλού • | πολλαπλής • | πολλαπλού • | πολλαπλών • | πολλαπλών • | πολλαπλών • |
| accusative | πολλαπλό • | πολλαπλή • | πολλαπλό • | πολλαπλούς • | πολλαπλές • | πολλαπλά • |
| vocative | πολλαπλέ • | πολλαπλή • | πολλαπλό • | πολλαπλοί • | πολλαπλές • | πολλαπλά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολλαπλός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολλαπλός, etc.) | |||||
Related terms edit
- see: πολλαπλασιάζω (pollaplasiázo, “to multiply”)
Further reading edit
πολλαπλός on the Greek Wikipedia.Wikipedia el- πολλαπλός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
