πολύπλοκος

Greek

Adjective

πολύπλοκος • (polýplokos) m (feminine πολύπλοκη, neuter πολύπλοκο)

1. complex, intricate, complicated

Declension

Declension of πολύπλοκος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολύπλοκος •	πολύπλοκη •	πολύπλοκο •	πολύπλοκοι •	πολύπλοκες •	πολύπλοκα •
genitive	πολύπλοκου •	πολύπλοκης •	πολύπλοκου •	πολύπλοκων •	πολύπλοκων •	πολύπλοκων •
accusative	πολύπλοκο •	πολύπλοκη •	πολύπλοκο •	πολύπλοκους •	πολύπλοκες •	πολύπλοκα •
vocative	πολύπλοκε •	πολύπλοκη •	πολύπλοκο •	πολύπλοκοι •	πολύπλοκες •	πολύπλοκα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολύπλοκος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολύπλοκος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολυπλοκότερος •	πολυπλοκότερη •	πολυπλοκότερο •	πολυπλοκότεροι •	πολυπλοκότερες •	πολυπλοκότερα •
genitive	πολυπλοκότερου •	πολυπλοκότερης •	πολυπλοκότερου •	πολυπλοκότερων •	πολυπλοκότερων •	πολυπλοκότερων •
accusative	πολυπλοκότερο •	πολυπλοκότερη •	πολυπλοκότερο •	πολυπλοκότερους •	πολυπλοκότερες •	πολυπλοκότερα •
vocative	πολυπλοκότερε •	πολυπλοκότερη •	πολυπλοκότερο •	πολυπλοκότεροι •	πολυπλοκότερες •	πολυπλοκότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο πολυπλοκότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολυπλοκότατος •	πολυπλοκότατη •	πολυπλοκότατο •	πολυπλοκότατοι •	πολυπλοκότατες •	πολυπλοκότατα •
genitive	πολυπλοκότατου •	πολυπλοκότατης •	πολυπλοκότατου •	πολυπλοκότατων •	πολυπλοκότατων •	πολυπλοκότατων •
accusative	πολυπλοκότατο •	πολυπλοκότατη •	πολυπλοκότατο •	πολυπλοκότατους •	πολυπλοκότατες •	πολυπλοκότατα •
vocative	πολυπλοκότατε •	πολυπλοκότατη •	πολυπλοκότατο •	πολυπλοκότατοι •	πολυπλοκότατες •	πολυπλοκότατα •