προβαίνω

Ancient Greek

Etymology

προ- (pro-) +‎ βαίνω (baínō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.bǎi̯.nɔː/ → /proˈβɛ.no/ → /proˈve.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.bǎi̯.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈbɛ.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈβɛ.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈve.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈve.no/

Verb

προβαίνω • (probaínō)

1. to step on, step forward, advance
2. to advance, proceed
3. to go before
4. to overstep

Conjugation

   Present: προβαίνω, προβαίνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προβαίνω	προβαίνεις	προβαίνει	προβαίνετον	προβαίνετον	προβαίνομεν	προβαίνετε	προβαίνουσῐ(ν)
	subjunctive	προβαίνω	προβαίνῃς	προβαίνῃ	προβαίνητον	προβαίνητον	προβαίνωμεν	προβαίνητε	προβαίνωσῐ(ν)
	optative	προβαίνοιμῐ	προβαίνοις	προβαίνοι	προβαίνοιτον	προβαινοίτην	προβαίνοιμεν	προβαίνοιτε	προβαίνοιεν
	imperative		πρόβαινε	προβαινέτω	προβαίνετον	προβαινέτων		προβαίνετε	προβαινόντων
middle/ passive	indicative	προβαίνομαι	προβαίνῃ, προβαίνει	προβαίνεται	προβαίνεσθον	προβαίνεσθον	προβαινόμεθᾰ	προβαίνεσθε	προβαίνονται
	subjunctive	προβαίνωμαι	προβαίνῃ	προβαίνηται	προβαίνησθον	προβαίνησθον	προβαινώμεθᾰ	προβαίνησθε	προβαίνωνται
	optative	προβαινοίμην	προβαίνοιο	προβαίνοιτο	προβαίνοισθον	προβαινοίσθην	προβαινοίμεθᾰ	προβαίνοισθε	προβαίνοιντο
	imperative		προβαίνου	προβαινέσθω	προβαίνεσθον	προβαινέσθων		προβαίνεσθε	προβαινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		προβαίνειν				προβαίνεσθαι
participle	m	προβαίνων				προβαινόμενος
	f	προβαίνουσᾰ				προβαινομένη
	n	προβαῖνον				προβαινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προέβαινον, προεβαινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέβαινον	προέβαινες	προέβαινε(ν)	προεβαίνετον	προεβαινέτην	προεβαίνομεν	προεβαίνετε	προέβαινον
middle/ passive	indicative	προεβαινόμην	προεβαίνου	προεβαίνετο	προεβαίνεσθον	προεβαινέσθην	προεβαινόμεθᾰ	προεβαίνεσθε	προεβαίνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: προύβαινον, προυβαινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προύβαινον	προύβαινες	προύβαινε(ν)	προυβαίνετον	προυβαινέτην	προυβαίνομεν	προυβαίνετε	προύβαινον
middle/ passive	indicative	προυβαινόμην	προυβαίνου	προυβαίνετο	προυβαίνεσθον	προυβαινέσθην	προυβαινόμεθᾰ	προυβαίνεσθε	προυβαίνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: προβήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	προβήσομαι	προβήσῃ, προβήσει	προβήσεται	προβήσεσθον	προβήσεσθον	προβησόμεθᾰ	προβήσεσθε	προβήσονται
	optative	προβησοίμην	προβήσοιο	προβήσοιτο	προβήσοισθον	προβησοίσθην	προβησοίμεθᾰ	προβήσοισθε	προβήσοιντο
					middle
infinitive					προβήσεσθαι
participle	m				προβησόμενος
	f				προβησομένη
	n				προβησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προέβην, προεβᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προέβην	προέβης	προέβη	προέβητον	προεβήτην	προέβημεν	προέβητε	προέβησᾰν
	subjunctive	προβῶ	προβῇς	προβῇ	προβῆτον	προβῆτον	προβῶμεν	προβῆτε	προβῶσῐ(ν)
	optative	προβαίην	προβαίης	προβαίη	προβαῖτον, προβαίητον	προβαίτην, προβαιήτην	προβαῖμεν, προβαίημεν	προβαῖτε, προβαίητε	προβαῖεν, προβαίησᾰν
	imperative		πρόβηθῐ	προβήτω	πρόβητον	προβήτων		πρόβητε	προβᾰ́ντων
middle	indicative	προεβᾰ́μην	προέβω	προέβᾰτο	προέβᾰσθον	προεβᾰ́σθην	προεβᾰ́μεθᾰ	προέβᾰσθε	προέβᾰντο
	subjunctive	προβῶμαι	προβῇ	προβῆται	προβῆσθον	προβῆσθον	προβώμεθᾰ	προβῆσθε	προβῶνται
	optative	προβαίμην	προβαῖο	προβαῖτο	προβαῖσθον	προβαίσθην	προβαίμεθᾰ	προβαῖσθε	προβαῖντο
	imperative		πρόβω	προβᾰ́σθω	πρόβᾰσθον	προβᾰ́σθων		πρόβᾰσθε	προβᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		προβῆναι			πρόβᾰσθαι
participle	m	προβᾱ́ς			προβᾰ́μενος
	f	προβᾶσᾰ			προβᾰμένη
	n	προβᾰ́ν			προβᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: προύβην, προυβᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προύβην	προύβης	προύβη	προύβητον	προυβήτην	προύβημεν	προύβητε	προύβησᾰν
	subjunctive	προβῶ	προβῇς	προβῇ	προβῆτον	προβῆτον	προβῶμεν	προβῆτε	προβῶσῐ(ν)
	optative	προβαίην	προβαίης	προβαίη	προβαῖτον, προβαίητον	προβαίτην, προβαιήτην	προβαῖμεν, προβαίημεν	προβαῖτε, προβαίητε	προβαῖεν, προβαίησᾰν
	imperative		πρόβηθῐ	προβήτω	πρόβητον	προβήτων		πρόβητε	προβᾰ́ντων
middle	indicative	προυβᾰ́μην	προύβω	προύβᾰτο	προύβᾰσθον	προυβᾰ́σθην	προυβᾰ́μεθᾰ	προύβᾰσθε	προύβᾰντο
	subjunctive	προβῶμαι	προβῇ	προβῆται	προβῆσθον	προβῆσθον	προβώμεθᾰ	προβῆσθε	προβῶνται
	optative	προβαίμην	προβαῖο	προβαῖτο	προβαῖσθον	προβαίσθην	προβαίμεθᾰ	προβαῖσθε	προβαῖντο
	imperative		πρόβω	προβᾰ́σθω	πρόβᾰσθον	προβᾰ́σθων		πρόβᾰσθε	προβᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		προβῆναι			πρόβᾰσθαι
participle	m	προβᾱ́ς			προβᾰ́μενος
	f	προβᾶσᾰ			προβᾰμένη
	n	προβᾰ́ν			προβᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: προβέβηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	προβέβηκᾰ	προβέβηκᾰς	προβέβηκε(ν)	προβεβήκᾰτον	προβεβήκᾰτον	προβεβήκᾰμεν	προβεβήκᾰτε	προβεβήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	προβεβήκω	προβεβήκῃς	προβεβήκῃ	προβεβήκητον	προβεβήκητον	προβεβήκωμεν	προβεβήκητε	προβεβήκωσῐ(ν)
	optative	προβεβήκοιμῐ, προβεβηκοίην	προβεβήκοις, προβεβηκοίης	προβεβήκοι, προβεβηκοίη	προβεβήκοιτον	προβεβηκοίτην	προβεβήκοιμεν	προβεβήκοιτε	προβεβήκοιεν
	imperative		προβέβηκε	προβεβηκέτω	προβεβήκετον	προβεβηκέτων		προβεβήκετε	προβεβηκόντων
		active
infinitive		προβεβηκέναι
participle	m	προβεβηκώς
	f	προβεβηκυῖᾰ
	n	προβεβηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “προβαίνω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• προβαίνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• προβαίνω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “προβαίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “προβαίνω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G4260 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • advance idem, page 13.
  • ahead idem, page 20.
  • come idem, page 144.
  • forge idem, page 337.
  • gain idem, page 352.
  • keep idem, page 467.
  • onward idem, page 574.
  • pass idem, page 595.
  • pitch idem, page 614.
  • proceed idem, page 644.