πρωί

See also: πρωΐ and πρῶϊ

Greek

Etymology

From Koine Greek πρωΐ (prōḯ), from Ancient Greek πρωΐ (prōḯ, “in the morning”), an adverb reanalysed as a neuter noun. The inflected forms properly belong to the adjective πρωινός (proïnós).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾoˈi/
• Hyphenation: πρω‧ί

Noun

πρωί • (proḯ) n (plural πρωινά)

1. morning

   Synonym: πρωινό (proïnó) Also, πρωία (proḯa) (ironic or Katharevousa)

Declension

Declension of πρωί

	singular	plural
nominative	πρωί •	πρωινά •
genitive	πρωινού •	πρωινών •
accusative	πρωί •	πρωινά •
vocative	πρωί •	πρωινά •
Irregular, with genitive singular and plural, from synonym πρωινό (proïnó). A rare, literary genitive singular: του (tou) πρωιού (proïoú).

Coordinate terms

• αποταχύ (apotachý, “early in the morning”, adverb) (rare, literary)

Derived terms

• βράδυ πρωί (vrády proḯ, “night and day”)
• η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται (i kalí méra ap' to proḯ faínetai)
• πρωί πρωί (proḯ proḯ, “too early in the morning”)

Related terms

• πρόγευμα n (prógevma, “breakfast”)
• πρωί πρωί n (proḯ proḯ, “early in the morning”)
• πρώιμος (próimos, “early”, adjective)
• πρωινό n (proïnó, “breakfast”)
• πρωινός (proïnós, “morning”, adjective)

 

Further reading

• πρωί on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el