σακάτης

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish سقط (sakat, sakıt), from Arabic سَقَط (saqaṭ).

Pronunciation

• IPA^(key): /saˈkatis/
• Hyphenation: σα‧κά‧της

Noun

σακάτης • (sakátis) m (plural σακάτηδες, feminine σακάτισσα)

1. (colloquial, derogatory) cripple (person with impaired physical abilities because of deformation, injury, or amputation)
   • 2014, Game of Thrones, The Lion and the Rose, Greek subtitles:

     Ο νάνος, ο σακάτης και η μητέρα της τρέλας.

     O nános, o sakátis kai i mitéra tis trélas.

     The dwarf, the cripple and the mother of madness.

Declension

declension of σακάτης

case     \     number	singular	plural
nominative	σακάτης •	σακάτηδες •
genitive	σακάτη •	σακάτηδων •
accusative	σακάτη •	σακάτηδες •
vocative	σακάτη •	σακάτηδες •

Synonyms

• (lame or crippled man): ανάπηρος m (anápiros), κουτσός m (koutsós), κουλός m (koulós)

Antonyms

• (antonym(s) of “lame or crippled man”): αρτιμελής m (artimelís, “able-bodied”)

Related terms

• σακατιλίκι (sakatilíki, “lameness”)