σπουδάζω

Ancient Greek

Etymology

σπουδή (spoudḗ) +‎ -άζω (-ázō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spuː.dáz.dɔː/ → /spuˈða.zo/ → /spuˈða.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spuː.dáz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spuˈda.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /spuˈða.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /spuˈða.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /spuˈða.zo/

Verb

σπουδάζω • (spoudázō)

1. to hurry, hurry up, come quickly
   • New Testament, Second Epistle to Timothy 4:9
   • New Testament, Second Epistle to Timothy 4:21
2. to strive, make an effort, eager
   • New Testament, Epistle to the Galatians 2:10
   • New Testament, Epistle to the Ephesians 4:3

Inflection

   Present: σπουδᾰ́ζω, σπουδᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σπουδᾰ́ζω	σπουδᾰ́ζεις	σπουδᾰ́ζει	σπουδᾰ́ζετον	σπουδᾰ́ζετον	σπουδᾰ́ζομεν	σπουδᾰ́ζετε	σπουδᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	σπουδᾰ́ζω	σπουδᾰ́ζῃς	σπουδᾰ́ζῃ	σπουδᾰ́ζητον	σπουδᾰ́ζητον	σπουδᾰ́ζωμεν	σπουδᾰ́ζητε	σπουδᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	σπουδᾰ́ζοιμῐ	σπουδᾰ́ζοις	σπουδᾰ́ζοι	σπουδᾰ́ζοιτον	σπουδᾰζοίτην	σπουδᾰ́ζοιμεν	σπουδᾰ́ζοιτε	σπουδᾰ́ζοιεν
	imperative		σπούδᾰζε	σπουδᾰζέτω	σπουδᾰ́ζετον	σπουδᾰζέτων		σπουδᾰ́ζετε	σπουδᾰζόντων
middle/ passive	indicative	σπουδᾰ́ζομαι	σπουδᾰ́ζῃ, σπουδᾰ́ζει	σπουδᾰ́ζεται	σπουδᾰ́ζεσθον	σπουδᾰ́ζεσθον	σπουδᾰζόμεθᾰ	σπουδᾰ́ζεσθε	σπουδᾰ́ζονται
	subjunctive	σπουδᾰ́ζωμαι	σπουδᾰ́ζῃ	σπουδᾰ́ζηται	σπουδᾰ́ζησθον	σπουδᾰ́ζησθον	σπουδᾰζώμεθᾰ	σπουδᾰ́ζησθε	σπουδᾰ́ζωνται
	optative	σπουδᾰζοίμην	σπουδᾰ́ζοιο	σπουδᾰ́ζοιτο	σπουδᾰ́ζοισθον	σπουδᾰζοίσθην	σπουδᾰζοίμεθᾰ	σπουδᾰ́ζοισθε	σπουδᾰ́ζοιντο
	imperative		σπουδᾰ́ζου	σπουδᾰζέσθω	σπουδᾰ́ζεσθον	σπουδᾰζέσθων		σπουδᾰ́ζεσθε	σπουδᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σπουδᾰ́ζειν				σπουδᾰ́ζεσθαι
participle	m	σπουδᾰ́ζων				σπουδᾰζόμενος
	f	σπουδᾰ́ζουσᾰ				σπουδᾰζομένη
	n	σπουδᾰ́ζον				σπουδᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐσπούδᾰζον, ἐσπουδᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσπούδᾰζον	ἐσπούδᾰζες	ἐσπούδᾰζε(ν)	ἐσπουδᾰ́ζετον	ἐσπουδᾰζέτην	ἐσπουδᾰ́ζομεν	ἐσπουδᾰ́ζετε	ἐσπούδᾰζον
middle/ passive	indicative	ἐσπουδᾰζόμην	ἐσπουδᾰ́ζου	ἐσπουδᾰ́ζετο	ἐσπουδᾰ́ζεσθον	ἐσπουδᾰζέσθην	ἐσπουδᾰζόμεθᾰ	ἐσπουδᾰ́ζεσθε	ἐσπουδᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σπουδᾰ́σω, σπουδᾰ́σομαι, σπουδᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σπουδᾰ́σω	σπουδᾰ́σεις	σπουδᾰ́σει	σπουδᾰ́σετον	σπουδᾰ́σετον	σπουδᾰ́σομεν	σπουδᾰ́σετε	σπουδᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	σπουδᾰ́σοιμῐ	σπουδᾰ́σοις	σπουδᾰ́σοι	σπουδᾰ́σοιτον	σπουδᾰσοίτην	σπουδᾰ́σοιμεν	σπουδᾰ́σοιτε	σπουδᾰ́σοιεν
middle	indicative	σπουδᾰ́σομαι	σπουδᾰ́σῃ, σπουδᾰ́σει	σπουδᾰ́σεται	σπουδᾰ́σεσθον	σπουδᾰ́σεσθον	σπουδᾰσόμεθᾰ	σπουδᾰ́σεσθε	σπουδᾰ́σονται
	optative	σπουδᾰσοίμην	σπουδᾰ́σοιο	σπουδᾰ́σοιτο	σπουδᾰ́σοισθον	σπουδᾰσοίσθην	σπουδᾰσοίμεθᾰ	σπουδᾰ́σοισθε	σπουδᾰ́σοιντο
passive	indicative	σπουδᾰσθήσομαι	σπουδᾰσθήσῃ	σπουδᾰσθήσεται	σπουδᾰσθήσεσθον	σπουδᾰσθήσεσθον	σπουδᾰσθησόμεθᾰ	σπουδᾰσθήσεσθε	σπουδᾰσθήσονται
	optative	σπουδᾰσθησοίμην	σπουδᾰσθήσοιο	σπουδᾰσθήσοιτο	σπουδᾰσθήσοισθον	σπουδᾰσθησοίσθην	σπουδᾰσθησοίμεθᾰ	σπουδᾰσθήσοισθε	σπουδᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σπουδᾰ́σειν			σπουδᾰ́σεσθαι		σπουδᾰσθήσεσθαι
participle	m	σπουδᾰ́σων			σπουδᾰσόμενος		σπουδᾰσθησόμενος
	f	σπουδᾰ́σουσᾰ			σπουδᾰσομένη		σπουδᾰσθησομένη
	n	σπουδᾰ́σον			σπουδᾰσόμενον		σπουδᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐσπούδᾰσᾰ, ἐσπουδᾰσᾰ́μην, ἐσπουδᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσπούδᾰσᾰ	ἐσπούδᾰσᾰς	ἐσπούδᾰσε(ν)	ἐσπουδᾰ́σᾰτον	ἐσπουδᾰσᾰ́την	ἐσπουδᾰ́σᾰμεν	ἐσπουδᾰ́σᾰτε	ἐσπούδᾰσᾰν
	subjunctive	σπουδᾰ́σω	σπουδᾰ́σῃς	σπουδᾰ́σῃ	σπουδᾰ́σητον	σπουδᾰ́σητον	σπουδᾰ́σωμεν	σπουδᾰ́σητε	σπουδᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	σπουδᾰ́σαιμῐ	σπουδᾰ́σειᾰς, σπουδᾰ́σαις	σπουδᾰ́σειε(ν), σπουδᾰ́σαι	σπουδᾰ́σαιτον	σπουδᾰσαίτην	σπουδᾰ́σαιμεν	σπουδᾰ́σαιτε	σπουδᾰ́σειᾰν, σπουδᾰ́σαιεν
	imperative		σπούδᾰσον	σπουδᾰσᾰ́τω	σπουδᾰ́σᾰτον	σπουδᾰσᾰ́των		σπουδᾰ́σᾰτε	σπουδᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσπουδᾰσᾰ́μην	ἐσπουδᾰ́σω	ἐσπουδᾰ́σᾰτο	ἐσπουδᾰ́σᾰσθον	ἐσπουδᾰσᾰ́σθην	ἐσπουδᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐσπουδᾰ́σᾰσθε	ἐσπουδᾰ́σᾰντο
	subjunctive	σπουδᾰ́σωμαι	σπουδᾰ́σῃ	σπουδᾰ́σηται	σπουδᾰ́σησθον	σπουδᾰ́σησθον	σπουδᾰσώμεθᾰ	σπουδᾰ́σησθε	σπουδᾰ́σωνται
	optative	σπουδᾰσαίμην	σπουδᾰ́σαιο	σπουδᾰ́σαιτο	σπουδᾰ́σαισθον	σπουδᾰσαίσθην	σπουδᾰσαίμεθᾰ	σπουδᾰ́σαισθε	σπουδᾰ́σαιντο
	imperative		σπούδᾰσαι	σπουδᾰσᾰ́σθω	σπουδᾰ́σᾰσθον	σπουδᾰσᾰ́σθων		σπουδᾰ́σᾰσθε	σπουδᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσπουδᾰ́σθην	ἐσπουδᾰ́σθης	ἐσπουδᾰ́σθη	ἐσπουδᾰ́σθητον	ἐσπουδᾰσθήτην	ἐσπουδᾰ́σθημεν	ἐσπουδᾰ́σθητε	ἐσπουδᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	σπουδᾰσθῶ	σπουδᾰσθῇς	σπουδᾰσθῇ	σπουδᾰσθῆτον	σπουδᾰσθῆτον	σπουδᾰσθῶμεν	σπουδᾰσθῆτε	σπουδᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	σπουδᾰσθείην	σπουδᾰσθείης	σπουδᾰσθείη	σπουδᾰσθεῖτον, σπουδᾰσθείητον	σπουδᾰσθείτην, σπουδᾰσθειήτην	σπουδᾰσθεῖμεν, σπουδᾰσθείημεν	σπουδᾰσθεῖτε, σπουδᾰσθείητε	σπουδᾰσθεῖεν, σπουδᾰσθείησᾰν
	imperative		σπουδᾰ́σθητῐ	σπουδᾰσθήτω	σπουδᾰ́σθητον	σπουδᾰσθήτων		σπουδᾰ́σθητε	σπουδᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σπουδᾰ́σαι			σπουδᾰ́σᾰσθαι		σπουδᾰσθῆναι
participle	m	σπουδᾰ́σᾱς			σπουδᾰσᾰ́μενος		σπουδᾰσθείς
	f	σπουδᾰ́σᾱσᾰ			σπουδᾰσᾰμένη		σπουδᾰσθεῖσᾰ
	n	σπουδᾰ́σᾰν			σπουδᾰσᾰ́μενον		σπουδᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐσπούδᾰκᾰ, ἐσπούδᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσπούδᾰκᾰ	ἐσπούδᾰκᾰς	ἐσπούδᾰκε(ν)	ἐσπουδᾰ́κᾰτον	ἐσπουδᾰ́κᾰτον	ἐσπουδᾰ́κᾰμεν	ἐσπουδᾰ́κᾰτε	ἐσπουδᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐσπουδᾰ́κω	ἐσπουδᾰ́κῃς	ἐσπουδᾰ́κῃ	ἐσπουδᾰ́κητον	ἐσπουδᾰ́κητον	ἐσπουδᾰ́κωμεν	ἐσπουδᾰ́κητε	ἐσπουδᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐσπουδᾰ́κοιμῐ, ἐσπουδᾰκοίην	ἐσπουδᾰ́κοις, ἐσπουδᾰκοίης	ἐσπουδᾰ́κοι, ἐσπουδᾰκοίη	ἐσπουδᾰ́κοιτον	ἐσπουδᾰκοίτην	ἐσπουδᾰ́κοιμεν	ἐσπουδᾰ́κοιτε	ἐσπουδᾰ́κοιεν
	imperative		ἐσπούδᾰκε	ἐσπουδᾰκέτω	ἐσπουδᾰ́κετον	ἐσπουδᾰκέτων		ἐσπουδᾰ́κετε	ἐσπουδᾰκόντων
middle/ passive	indicative	ἐσπούδᾰσμαι	ἐσπούδᾰσαι	ἐσπούδᾰσται	ἐσπούδᾰσθον	ἐσπούδᾰσθον	ἐσπουδᾰ́σμεθᾰ	ἐσπούδᾰσθε	ἐσπουδᾰ́δᾰται
	subjunctive	ἐσπουδᾰσμένος ὦ	ἐσπουδᾰσμένος ᾖς	ἐσπουδᾰσμένος ᾖ	ἐσπουδᾰσμένω ἦτον	ἐσπουδᾰσμένω ἦτον	ἐσπουδᾰσμένοι ὦμεν	ἐσπουδᾰσμένοι ἦτε	ἐσπουδᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐσπουδᾰσμένος εἴην	ἐσπουδᾰσμένος εἴης	ἐσπουδᾰσμένος εἴη	ἐσπουδᾰσμένω εἴητον/εἶτον	ἐσπουδᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐσπουδᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐσπουδᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐσπουδᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐσπούδᾰσο	ἐσπουδᾰ́σθω	ἐσπούδᾰσθον	ἐσπουδᾰ́σθων		ἐσπούδᾰσθε	ἐσπουδᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐσπουδᾰκέναι				ἐσπουδᾰ́σθαι
participle	m	ἐσπουδᾰκώς				ἐσπουδᾰσμένος
	f	ἐσπουδᾰκυῖᾰ				ἐσπουδᾰσμένη
	n	ἐσπουδᾰκός				ἐσπουδᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐσπουδᾰ́κειν, ἐσπουδᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσπουδᾰ́κειν, ἐσπουδᾰ́κη	ἐσπουδᾰ́κεις, ἐσπουδᾰ́κης	ἐσπουδᾰ́κει(ν)	ἐσπουδᾰ́κετον	ἐσπουδᾰκέτην	ἐσπουδᾰ́κεμεν	ἐσπουδᾰ́κετε	ἐσπουδᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐσπουδᾰ́σμην	ἐσπούδᾰσο	ἐσπούδᾰστο	ἐσπούδᾰσθον	ἐσπουδᾰ́σθην	ἐσπουδᾰ́σμεθᾰ	ἐσπούδᾰσθε	ἐσπουδᾰ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• σπουδαῖος (spoudaîos)
• σπουδή (spoudḗ)

 

Further reading

• “σπουδάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4704 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • anxious idem, page 33.
  • bent idem, page 74.
  • busy idem, page 106.
  • eager idem, page 258.
  • eagerly idem, page 258.
  • earnest idem, page 259.
  • elaborate idem, page 265.
  • endeavour idem, page 272.
  • engage idem, page 274.
  • grave idem, page 371.
  • intent on idem, page 449.
  • keen idem, page 467.
  • labour idem, page 472.
  • lay idem, page 480.
  • pore over idem, page 627.
  • seek idem, page 749.
  • serious idem, page 754.
  • set idem, page 756.
  • sober idem, page 790.
  • strive idem, page 827.
  • struggle idem, page 828.
  • toil idem, page 880.
  • trouble idem, page 897.
  • warm idem, page 964.
  • work idem, page 988.
  • zealous idem, page 997.

Greek

Verb

σπουδάζω • (spoudázo) (past σπούδασα)

1. to study a subject at university

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Related terms

• see: σπουδή f (spoudí, “study”)