συμφοιτητής
Greek edit
Etymology edit
Learned borrowing from Ancient Greek συμφοιτητής (sumphoitētḗs) with semantic loan from French condisciple.[1] By surface analysis, συμ- (sym-) + φοιτητής (foititís).
Pronunciation edit
Noun edit
συμφοιτητής • (symfoititís) m (plural συμφοιτητές, feminine συμφοιτήτρια)
Declension edit
declension of συμφοιτητής
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | συμφοιτητής • | συμφοιτητές • |
| genitive | συμφοιτητή • | συμφοιτητών • |
| accusative | συμφοιτητή • | συμφοιτητές • |
| vocative | συμφοιτητή • | συμφοιτητές • |
See also edit
- συμμαθητής m (symmathitís)
References edit
- ^ συμφοιτητής - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
Categories:
- Greek terms borrowed from Ancient Greek
- Greek learned borrowings from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek semantic loans from French
- Greek terms derived from French
- Greek terms prefixed with συμ-
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek masculine nouns
- Greek nouns declining like 'νικητής'