τρυγόνες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tryː.ɡó.nes/ → /tryˈɣo.nes/ → /triˈɣo.nes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tryː.ɡó.nes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tryˈɡo.nes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tryˈɣo.nes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tryˈɣo.nes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /triˈɣo.nes/

Noun

τρῡγόνες • (trūgónes) f

1. nominative/vocative singular of τρῡγών (trūgṓn)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /triˈɣo.nes/
• Hyphenation: τρυ‧γό‧νες

Noun

τρυγόνες • (trygónes) f

1. Nominative, accusative and vocative plural form of τρυγόνα (trygóna).