φθινόπωρο
Greek edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Learned borrowing from Ancient Greek φθινόπωρον (phthinópōron),[1] from φθίνω (phthínō, “to lessen, to fall down, to wilt”) and ὀπώρ(α) f (opṓr(a), “last part of summer; fruit”) + -ον n (-on).[2] Doublet of φτινόπωρο (ftinóporo). Also see χινόπωρο (chinóporo).
Pronunciation edit
Noun edit
φθινόπωρο • (fthinóporo) n (plural φθινόπωρα)
- autumn (UK & US), fall (US) (third of the four seasons, between summer and winter)
- (figuratively) autumn (time period when someone or something is past its prime)
- Ο παππούς βρίσκεται στο φθινόπωρο της ζωής του.
- O pappoús vrísketai sto fthinóporo tis zoḯs tou.
- Grandad is in the autumn of his life.
Declension edit
declension of φθινόπωρο
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | φθινόπωρο • | φθινόπωρα • |
| genitive | φθινοπώρου •, φθινόπωρου • | φθινοπώρων • |
| accusative | φθινόπωρο • | φθινόπωρα • |
| vocative | φθινόπωρο • | φθινόπωρα • |
Coordinate terms edit
Derived terms edit
- φθινοπωριάτικα (fthinoporiátika, “in the autumn”, adverb)
- φθινοπωριάτικος (fthinoporiátikos, “autumnal, autumn”, adjective)
- φθινοπωρινός (fthinoporinós, “autumnal, autumn”, adjective)
References edit
- ^ φθινόπωρο - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
- ^ φθινόπωρο - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
Further reading edit
φθινόπωρο on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
