χαρίτων

See also: Χαρίτων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.rí.tɔːn/ → /xaˈri.ton/ → /xaˈri.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.rí.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰaˈri.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xaˈri.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xaˈri.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xaˈri.ton/

Noun

χᾰρίτων • (kharítōn)

1. genitive plural of χάρις (kháris)