ψευδώνυμο

Greek

Etymology

Learned borrowing from French pseudonyme, from Ancient Greek ψευδώνυμος (pseudṓnumos). Morphologically, ψευδ- (psevd-, “pseudo-”) +‎ -ώνυμο (-ónymo, “name”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pseˈvðo.ni.mo/
• with article, masculine singular accusative τον (ton): IPA^(key): /tom‿bzeˈvðo.ni.mo/
• Hyphenation: ψευ‧δώ‧νυ‧μο

Noun

ψευδώνυμο • (psevdónymo) n (plural ψευδώνυμα)

1. pseudonym (fictitious name)

Declension

declension of ψευδώνυμο

case     \     number	singular	plural
nominative	ψευδώνυμο •	ψευδώνυμα •
genitive	ψευδωνύμου •,  ψευδώνυμου •	ψευδωνύμων •
accusative	ψευδώνυμο •	ψευδώνυμα •
vocative	ψευδώνυμο •	ψευδώνυμα •

Related terms

• ψευδωνυμία f (psevdonymía)
• ψευδώνυμα (psevdónyma, adverb)
• ψευδώνυμος (psevdónymos)
• ψευδωνύμως (psevdonýmos, adverb) (formal or dated)

• and see: ψευδής (psevdís, “false”) & όνομα n (ónoma, “name”)

Adjective

ψευδώνυμο • (psevdónymo)

1. Accusative masculine singular form of ψευδώνυμος (psevdónymos).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of ψευδώνυμος (psevdónymos).

See also

• Older form: ψευδώνυμον (pseudṓnumon)