вештачење
Macedonian edit
Pronunciation edit
Noun edit
вештачење • (veštačenje) n
- verbal noun of вештачи (veštači)
- verbal noun of се вештачи (se veštači)
Declension edit
Declension of вештачење
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | вештачење | вештачења |
definite unspecified | вештачењето | вештачењата |
definite proximal | вештачењево | вештачењава |
definite distal | вештачењено | вештачењана |
vocative | вештачење | вештачења |
Serbo-Croatian edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From ве̏шт.
Pronunciation edit
Noun edit
вешта́че̄ње n (Latin spelling veštáčēnje)
- expert opinion (in court)
- verbal noun of вешта́чити
Declension edit
Declension of вештачење
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | вештачене | вештачења |
genitive | вештачења | вештачења |
dative | вештачењу | вештачењима |
accusative | вештачене | вештачења |
vocative | вештачене | вештачења |
locative | вештачењу | вештачењима |
instrumental | вештаченем | вештачењима |
References edit
- “вештачење” in Hrvatski jezični portal