завист
Macedonian edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *zavistь.
Pronunciation edit
Noun edit
завист • (zavist) f (relational adjective завислив or завидлив)
Declension edit
Declension of завист
singular | |
---|---|
indefinite | завист |
definite unspecified | зависта |
definite proximal | — |
definite distal | — |
vocative | завист |
Serbo-Croatian edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *zavistь.
Pronunciation edit
Noun edit
за́вист f (Latin spelling závist)
Declension edit
Declension of завист
singular | |
---|---|
nominative | завист |
genitive | зависти |
dative | зависти |
accusative | завист |
vocative | зависти |
locative | зависти |
instrumental | за́висти / за́вишћу |