караван
Macedonian edit
Pronunciation edit
Noun edit
караван • (karavan) m (diminutive караванче)
Declension edit
Declension of караван
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | караван | каравани |
definite unspecified | караванот | караваните |
definite proximal | караванов | караваниве |
definite distal | караванон | караванине |
vocative | каравану | каравани |
count form | — | каравана |
Russian edit
Etymology edit
Probably from Persian کاروان. Attested since the 1st quarter of 17th century.
Pronunciation edit
Noun edit
карава́н • (karaván) m inan (genitive карава́на, nominative plural карава́ны, genitive plural карава́нов)
Declension edit
Declension of карава́н (inan masc-form hard-stem accent-a)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | карава́н karaván |
карава́ны karavány |
genitive | карава́на karavána |
карава́нов karavánov |
dative | карава́ну karavánu |
карава́нам karavánam |
accusative | карава́н karaván |
карава́ны karavány |
instrumental | карава́ном karavánom |
карава́нами karavánami |
prepositional | карава́не karaváne |
карава́нах karavánax |
Related terms edit
- карава́н-сара́й (karaván-saráj)
- караванщик (karavanščik)
Serbo-Croatian edit
Pronunciation edit
Noun edit
кара̀ва̄н m (Latin spelling karàvān)
- caravan (vehicle)
Declension edit
Declension of караван
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кара̀ва̄н | каравани |
genitive | карава́на | каравана |
dative | каравану | караванима |
accusative | караван | караване |
vocative | караване | каравани |
locative | каравану | караванима |
instrumental | караваном | караванима |