отъщетити
Old Church Slavonic
editEtymology
editотъ- (otŭ-) + тъщета (tŭšteta) + -ити (-iti)
Verb
editотъщетити • (otŭštetiti) pf
- to harm, to damage
- to forfeit
- Mark 8:36, from Codex Marianus, 2083600-2083610:
- каа бо польѕа естъ ч꙯лкꙋ аште приобрѧщетъ весь миръ · ꙇ отъщетитъ д꙯шѫ своѭ̑ ·
- kaa bo polĭdza estŭ č꙯lku ašte priobręštetŭ vesĭ mirŭ · i otŭštetitŭ d꙯šǫ svojǫ̑ ·
- For what doth it profit a man, to gain the whole world, and forfeit his life?
- Mark 8:36, from Codex Marianus, 2083600-2083610:
Conjugation
edit| 👤 singular | 👥 dual | 👤👥👥 plural | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| азъ (azŭ) | тꙑ (ty) | тъ (tŭ) | вѣ (vě) | ва (va) | та (ta) | мꙑ (my) | вꙑ (vy) | ти (ti) | |||||||||
| отъщещѫ (otŭšteštǫ) | отъщетиши (otŭštetiši) | отъщетитъ (otŭštetitŭ) | отъщетивѣ (otŭštetivě) | отъщетита (otŭštetita) | отъщетите (otŭštetite) | отъщетимъ (otŭštetimŭ) | отъщетите (otŭštetite) | отъщещѫтъ (otŭšteštǫtŭ) | |||||||||
Descendants
edit- Serbo-Croatian: оштетити
References
edit- Андрей Бояджиев, Старобългарска читанка, София, 2016.