урын

Bashkir

Etymology

From Proto-Turkic *orun (“place”).

Cognate with Yakut орун (orun, “place”), Yakut орон (oron, “bed”).

Pronunciation

• IPA^(key): [uˈrɯ̞n]
• Hyphenation: у‧рын

Noun

урын • (transliteration needed)

1. place; location, position

   Юл аша тейешле урындан ғына сыҡ.

   Cross the street only at a designated place.

   Өй түрендәге диванда телевизор ҡарап ултырған инәй беҙҙе күргәс, урынынан тормаҡсы итте, уға үҙебеҙ яҡынланыҡ.

   When the grandma watching TV in the back part of the house saw us, (she) attempted to rise from her place, (but) we ourselves came up to her.

2. Space for something, or to carry out an activity; room
3. (job) position, post, office

   Етәксе урыны.

   Manager's position.

4. sleeping place, bed

   Урын һалыу.

   Make the bed.

Declension

Declension of урын

	singular	plural
absolute	урын	урындар
definite genitive	урындың	урындарҙың
dative	урынға	урындарға
definite accusative	урынды	урындарҙы
locative	урында	урындарҙа
ablative	урындан	урындарҙан

Derived terms

• урынлы
• урынбаҫар