Armenian edit

Etymology edit

From Old Armenian ամայի (amayi); see it for more.

Pronunciation edit

Adjective edit

ամայի (amayi) (superlative ամենաամայի)

  1. uninhabited, deserted
    ամայի փողոցamayi pʻoġocʻdeserted street
  2. evacuated, vacated (temporarily emptied of its inhabitants)
  3. (figuratively) empty, devoid, contentless

Declension edit

Old Armenian edit

Alternative forms edit

Etymology edit

ամամ (amam) +‎ (-i)

Adjective edit

ամայի (amayi)

  1. desert, uninhabited, deserted, uninhabitable, solitary, uncultivated, desolate

Declension edit

Adverb edit

ամայի (amayi)

  1. vainly, in vain

Derived terms edit

Descendants edit

References edit

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ամայի”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ամայի”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ամայի”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48