բարձրութիւն

Old Armenian edit

Etymology edit

From բարձր (barjr, high) +‎ -ութիւն (-utʻiwn, -ness).

Noun edit

բարձրութիւն (barjrutʻiwn)

  1. height, eminence, elevation, act of raising up, summit, sublimity, grandeur, highness

Declension edit

Descendants edit

  • Armenian: բարձրություն (barjrutʻyun)

References edit

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “բարձրութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy